بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>نسیم شانه‌کند زلف موج دریا را</p></div>
<div class="m2"><p>غبار سرمه دهد چشم‌کوه و صحرا را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ز زخم ارهٔ دندان موج ایمن نیست</p></div>
<div class="m2"><p>گهر به دامن راحت چسان‌کشد پا را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>لبش به حلقهٔ آغوش خط بدان ماند</p></div>
<div class="m2"><p>که خضرتنگ به برمی‌کشد مسیحا را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>عدمسرای دلم کنج عزلتی دارد</p></div>
<div class="m2"><p>که راه نیست در او وهم بال عنقا را</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>حدیث نرم نمی‌آید از زبان درشت</p></div>
<div class="m2"><p>شرار خیز بود طبع سنگ خارا را</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>همیشه‌تشنه‌لب‌خون مابودبیدل</p></div>
<div class="m2"><p>چوشیشه هرکه به دست آورد دل ما را</p></div></div>

دیوان بیدل دهلوی به تصحیح اکبر بهداروند انتشارات نگاه ۱۳۸۰ - تصویر ۱۶۲

غزل شمارهٔ ۴۱

نسیم شانه کند زلف موج دریا را
غبار سرمه دهد چشم کوه و صحرا را
ز زخم اره دندان موج ایمن نیست
گهر به دامن راحت چسان کشد پا را
لبش به حلقه آغوش خط بدان ماند
که خضرتنگ به برمی کشد مسیحا را
عدمسرای دلم کنج عزلتی دارد
که راه نیست در او وهم بال عنقا را
حدیث نرم نمی آید از زبان درشت
شرار خیز بود طبع سنگ خارا را
همیشه تشنه لب خون مابودبیدل
چوشیشه هرکه به دست آورد دل ما را

غزل شمارهٔ ۳۹

غزل شمارهٔ ۴۰

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/21396

نسیم شانه‌کند زلف موج دریا را

غبار سرمه دهد چشم‌کوه و صحرا را

ز زخم ارهٔ دندان موج ایمن نیست

گهر به دامن راحت چسان‌کشد پا را

لبش به حلقهٔ آغوش خط بدان ماند

که خضرتنگ به برمی‌کشد مسیحا را

عدمسرای دلم کنج عزلتی دارد

که راه نیست در او وهم بال عنقا را

حدیث نرم نمی‌آید از زبان درشت

شرار خیز بود طبع سنگ خارا را

همیشه‌تشنه‌لب‌خون مابودبیدل

چوشیشه هرکه به دست آورد دل ما را

غزل شمارهٔ ۴۰

اطلاعات

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۴۰ به خوانش عندلیب