هوش مصنوعی: در این دنیا که فقط پر از نوسانات و هیجان‌هاست، بر روی ورق وجود، خطی از آرامش و ایمنی نوشته‌اند که در حقیقت، فقط یک تصویر فریبنده و غیرواقعی است.

هوش مصنوعی: اگر آرزوها را بشکنی، دل انسان ویران می‌شود، چون موجی که باعث شکل‌گیری حباب است.

هوش مصنوعی: ما به دلیل غفلت خود، عمر را مانند چیزی ترسناک می‌بینیم که صدا ندارد و تنها داستان خواب‌های ما را روایت می‌کند.

هوش مصنوعی: سقوط و ویرانی فکر و عقل را به دیده نمی‌آوریم و از خراب شدن بنیاد زندگی‌امان به شدت پرهیز داریم.

هوش مصنوعی: تنها چیزی که دارم، شکستگی‌ام است و نیازی به قبله ندارم. موجی که به من می‌رسد، برای من کافی است تا مانند محراب باشد.

هوش مصنوعی: در این گلزار که گل‌ها با رنگ و رو نمایان هستند، بیهوده است که چشم‌هایمان را باز کنیم؛ زیبایی را باید با دل دید.

هوش مصنوعی: از امواج دریا نمی‌توان پرده‌ای بر روی فضای اطراف کشید. تو چشمانت را بسته‌ای و نمی‌دانی که واقعیت کجاست.

هوش مصنوعی: محبت باعث ایجاد آرزوها می‌شود، اما تلاش برای رسیدن به آنها پیش نمی‌رود. همچون امواجی که در دریا آرام می‌گیرند و تبدیل به گرداب می‌شوند.

هوش مصنوعی: غم و اندوه را نمی‌توان در این محفل شاد به‌طور ثابت نگه داشت، زیرا مانند ریگ روان، بی‌ثبات و متغیر است، و گوهر حقیقت مانند سراب می‌ماند که در دریا دیده می‌شود اما واقعی نیست.

هوش مصنوعی: چرا به فکر تلاش و زحمت زندگی خود نیستی، اگر باران رحمت و نعمت فراوانی بر تو降نمی‌شود؟