هوش مصنوعی: بیت به این معناست که انسان به دل‌نگرانی و آرزوهای خود در زندگی دقت می‌کند، اما گاهی اوقات این آرزوها همچون رنگی دور از دسترس به نظر می‌رسند. همچنین به این نکته اشاره می‌کند که دنیا و زمان به سرعت در حال چرخش هستند و بهتر است انسان از فرصت‌ها بهره‌برداری کند و بی‌درنگ به دنبال جمع‌آوری موفقیت‌ها و آرزوهای خود برود.

هوش مصنوعی: در تلاش روزانه، مصیبت‌های مداوم مانند جوشیدن آب است که بیشتر از چرخش آسیاب تحت تأثیر باد تفنگ قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر یکبار از کار اشتباهی پشیمان شوی، می‌تواند دل‌های زیادی را تحت تأثیر قرار دهد. اگر بخواهی فقط به خاطر سودی کوچک، آبرو و حیثیت خود را به خطر بیندازی، این کار مانند غلتیدن در آسیاست که به نتیجه‌ای جز ننگ و ذلت نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: هرچه از من و ما جمع‌آوری کنی، در نهایت چیزی جز عدم و نیستی نیست. عشق به این آتشِ درخشان، مانند آسیایی است که درگیر این شعله‌هاست.

هوش مصنوعی: سنگ هم به وسیلهٔ جستجو و تحقیق صاف و درخشان می‌شود، و سال‌هاست که برای از بین بردن زنگار و کدورت تلاش می‌شود؛ مانند آسیایی که دائم در حال چرخش و سایش است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که جهان برقرار است، حرکت افلاک ادامه دارد و هیچ‌کس نتوانسته متوجه شود که این چرخش چه رنگ و حالتی دارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نفس موجود است، باید به دنبال روزی و رزق بگردی. اما وقتی آب از جریان می‌ایستد، مانند آسیا که از کار می‌افتد، حرکت و زندگی هم دچار وقفه می‌شود.

هوش مصنوعی: در زیر آسمان و در این دنیا، زندگی کردن در ناامیدی چقدر طول می‌کشد؟ دانه‌ها، از اینجا خارج شوید، به خاطر اینکه آسیا (آسیاب) تنگ و محدود است.

هوش مصنوعی: آسمان نیز در جستجوی مردمان مغفول و بی‌خبر از زندگی، در تکاپوست، زیرا که روزی‌طلبان فراوانی وجود دارند و این قحطی در فقر و تنگدستی جاری است.

هوش مصنوعی: دریا و زمین محل آرامش و آسایش تو هستند و یا دنیا با تمام بلندی و گردشش، چه می‌خواهی که به دست بیاوری؟ در نهایت، همه چیز به دو سنگ آسیابی ختم می‌شود که آسیابان سرنوشت‌مان را می‌چرخاند.

هوش مصنوعی: در آسمان نمی‌توان انتظار سلامتی چشم را داشت، به همین خاطر خداحافظی می‌کنم. زندگی مانند دانه و نهنگ در گردونه‌ای است که همواره در حال چرخش است.