هوش مصنوعی: نگاه تو چه تأثیر عجیبی بر من دارد که اجزای مژگانم را به هم ریخته و پریشان کرده است. این احساس شگفت‌انگیز چقدر پر معانی و پیچیده است.

هوش مصنوعی: اشک چشمم مانع پرواز من نمی‌شود و مژه‌هایم چون دستانی نرم نمی‌گذارند که امواج دریا دامنم را بگیرند.

هوش مصنوعی: اگرچه لذت‌بخش است، اما مانند شیشه‌ای که صدای شکستگی‌اش را به گوش می‌رساند، دل من به درد می‌آید و رنگ تماشا را تغییر می‌دهد.

هوش مصنوعی: به دنبال کاروان درد و رنج من نباش؛ افسوس که حال من سخت حاکی از داغ دل و آثار غم‌هاست.

هوش مصنوعی: این بیتی به این معناست که از دل خود بار گران حسرت و تهمت را برنمی‌دارید، زیرا پیش از آنکه در حالت مستی و بی‌خیالی باشید، یا حتی قبل از تجربه کردن زیبایی‌های زندگی، خود را از معانی و لذت‌ها خالی کرده‌اید. به نوعی به عدم استفاده از فرصت‌ها و لذت‌ها اشاره دارد و نشان می‌دهد که باید از زندگی بهره‌مند شد و گرنه دچار حسرت خواهیم شد.

هوش مصنوعی: عظمت و بزرگی او را از ناتوانی ما چه انتظاری داری؟ تنها چیزی که می‌توانیم ارائه دهیم، حالت سر افکنده‌مان است که زیر پا افتاده.

هوش مصنوعی: نگاه و خیره شدن به زیبایی‌ها می‌تواند انسان را وفادار نگه دارد و از فریب و جذابیت‌های دنیا دور نگه دارد. این جستجو برای خواسته‌های واقعی می‌تواند در زندگی انسان تأثیرگذار باشد و او را از جاذبه‌های زودگذر دور کند.

هوش مصنوعی: در نهایت، ظلم و ستم بر ضعیفان نتیجه‌ای ندارد و به زودی فرو می‌ریزد، مثل اینکه آتش به زمین بیفتد و به خاکستر تبدیل شود.

هوش مصنوعی: غبار گذشته و آینده از وضعیت و حال تو امروز می‌جوشد و وجود دارد. اگر می‌خواهی که دیروز و فردا را بهتر درک کنی، باید به لحظهٔ حال توجه کنی.

هوش مصنوعی: به هوش باش، زیرا با این نغمه، گوش مالت را پاک می‌کنم. در چشمت که به‌غلط می‌بیند، چه چیزهای پنهانی وجود دارد که در حقیقت نمایان است.

هوش مصنوعی: در این دنیا که پر از تنوع و تفاوت‌هاست، فراموش نکن که اساس وجود همه چیز در یکپارچگی و وحدت است. انسان تنها نیز باید به عمق وجود خود توجه کند و نداند که فقط بازتاب‌های ظاهری در اطرافش وجود دارد.