هوش مصنوعی: هر کسی که دارای حیا و شرم است، به وضوح در چهره و جبین او نشانه‌هایی از این ویژگی وجود دارد، و این حیا به نوعی از عرق و تلاش او نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: روزی به چهره خیس و پر عرق او نگاه کردم و احساس کردم که عمر من به سرعت در حال گذر است و من در عمق آب حیا و زندگی غرق شده‌ام.

هوش مصنوعی: از زیبایی او در ذهنم سوالی درباره بوسه مطرح شد. برای پاسخ به شرم و حیا، هزار لب خود را به عرق افکنده‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی دختری با ناز و ظرافت شوخی می‌کند، چه عذابی خواهد کشید؟ مثل دختری که از شرم و حیا عرق کرده است.

هوش مصنوعی: هیچ کس نتوانسته است که از روی محبوب خود پرده‌ی شرم را کنار بزند، اما وقتی که این پرده از این دکمه‌ها کنار رفت، حیا به طرز زیبایی نمایان شد.

هوش مصنوعی: عرق از بدن من نقش و نشانه‌ها را شسته، ولی هنوز نمی‌توانم از محاسبه حیا پاک شوم.

هوش مصنوعی: دیگر از من چیزی نخواه، من دیگر به دنبال هرزگی نمی‌روم. من در مسیر حیا و جوانمردی زحمات زیادی کشیده‌ام.

هوش مصنوعی: من به دنبال زیبایی‌ها بودم و هرگز به خودم نگاه نکردم، چرا که حیا آن‌قدر بر من فشرده شده که مثل گلاب روی من ریخته شده است.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که برای قضاوت و انصاف، باید در نظر داشت که هیچ کس از مرزهای ادب و حیا عبور نمی‌کند. در واقع، به ما می‌گوید که باید به اصول اخلاقی و ارزش‌های انسانی احترام بگذاریم و از رفتارهای ناپسند اجتناب کنیم.

هوش مصنوعی: ما از قطره‌ای خجالت کشیدیم و با حیا، پیشانی‌ای بدون نم و رطوبت ساخته‌ایم.

هوش مصنوعی: عرق از زیبایی ما هیچ کم نشده است، بیدل! ما همچون شبنم در نور آفتاب حیا نشسته‌ایم.