هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به ویژگی‌های خاص افرادی اشاره می‌کند که در سکوت و تفکر عمیق خود، نکته‌های ریز و ظریفی را مشاهده می‌کنند. آنها به گونه‌ای آهسته و با دقت به جزئیات دنیای خود نگاه می‌کنند که انگار برای بیان حیرت‌های خود به سختی و با احتیاط کلمات را انتخاب می‌کنند. این نوع نگاه و تفکر عمیق را می‌توان به نوعی دانش و بینش باریک‌بینانه تعبیر کرد که در فرهنگ چینی نیز به وضوح دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: من به خاطر ناتوانی‌ام در پرواز به آشیانه محدود شده‌ام، وگرنه نفس‌ام را چون بوی غنچه از تنهایی و دوری پر می‌کنم.

هوش مصنوعی: درخواست من برای رسیدن به حالت خاص و دلنشین دیگری است که در آن، نام و آوازم در برابر تو و فرشتگانی که از زمین فراتر هستند، قرار دارد.

هوش مصنوعی: دل پر از آرزو با مشکلاتی روبه‌رو می‌شود و ناامیدی آن را گرفتار می‌کند. در اینجا، سنگ به مانند شرری در نظر می‌آید که از ترس کمین‌گاه‌ها به خوبی دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: نفس من به قدری زیبا و جذاب است که باعث می‌شود دیگران به‌شدت تحت تأثیر قرار بگیرند. اکنون حس می‌کنم که به دام افتاده‌ام و برای به دست آوردن آنچه می‌خواهم، باید از دیگران فاصله بگیرم و تلاش کنم.

هوش مصنوعی: غبار فقر می‌تواند زنگار ناشی از سرکشی و بی‌اخلاقی را بزداید و تیرگی ناشی از زندگی در خاکستر و نابسامانی را از بین ببرد.

هوش مصنوعی: به طور بی‌مقدمه و شوخی، با ناتوانی من در برآوردن نیازهایم، دست او را درازتر کردم تا به چیزهایی که واقعاً نیاز دارم، برسد، در حالی که در نهایت، او هم به اندازه آستین‌هایش کوتاه بود و نتوانست به من کمک کند.

هوش مصنوعی: صدای بلند افرادی که در موقعیتی بالاتر از خودشان قرار دارند، ناشی از ناتوانی آنها در درک واقعیات است؛ چرا که آنها به اندازه کافی ظرفیت و درک ندارند و در حقیقت، فریادشان از کمبود عمیق‌تری نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: برای جلب توجه و زیبایی دلربا، نیاز به ترفندها و نیرنگ‌های زیادی است؛ زیرا نمی‌توان با زیبایی خالص و بدون تظاهر، دل‌های نازنین را به دست آورد.

هوش مصنوعی: به این فکر فرو رفته‌ام که شاید اگر به تبعات آینده فکر نکنم، بتوانم دوباره به خود واقعی‌ام برگردم، چرا که از خودم به شدت دور شده‌ام و در پیش‌بینی‌ها گم شده‌ام.

هوش مصنوعی: ما در فکر سجده‌ای هستیم که پیشانی‌مان را به خاک دوست بگذاریم و این کار، ما را از غفلت‌ها رها کرده و به حالت ناب و خالص درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: وقت حساس و دشواری است و باید در بیان کلام دقت کنیم. زبان نوشتاری می‌تواند از مسیرهای مختلفی عبور کند و هر کلمه می‌تواند معانی گوناگونی داشته باشد. در بیان احساسات و افکار، اهمیت دقت و ظرافت در انتخاب واژه‌ها بسیار بالا است.