هوش مصنوعی: گفت‌وگوها همواره با ناکامی‌ها همراه بوده و هرگز به آرزوهای ما نمی‌رسند. همچنین، ارتباطات و پیغام‌ها همواره مبهم و گیج‌کننده باقی می‌مانند.

هوش مصنوعی: زندگی در بسیاری از مکان‌ها و موقعیت‌ها جایگاه خواسته و تمنای ماست، مانند حرم کعبه و سایر نقاط مقدس. این همه لباس‌های مخصوصی که به تن می‌کنیم، نشان‌دهنده جستجوی ما برای تجربه‌ای عمیق و معنوی در زندگی است.

هوش مصنوعی: ریشه‌های رشد و نمو از دانهٔ ما شکوفا نشدند و مانند سخن خاموشی به دام طلسم آرزوها باقی ماندند.

هوش مصنوعی: قطره‌ای که در جستجوی مکانی برای خود است، از حرکت و پیشرفت خود دست نمی‌کشد. در حالی که دریا هم به موج‌های او توجه دارد و این موارد را مورد شمارش قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: گل در وحشت دردسر و مشکلات فرماندهی به مانند شرری که از سنگریزه‌ها می‌ریزد، نام‌ها را از این نگین‌ها جدا می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که انسان‌ها به واقعیت‌های زندگی پی ببرند، متوجه می‌شوند که در دنیا افرادی ناتوان و ناپخته هستند، زیرا در مدیریت و تدبیر امور خود دچار غفلت شده‌اند و به خوبی نمی‌توانند از عقل و درک خود بهره‌برداری کنند.

هوش مصنوعی: وجود ما تنها به یک نام شبیه سکه است و آنچه ما به دست می‌آوریم، همانند صداهایی است که در دام‌ها به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: لاله و گل به قدری از شراب رنگین پر شده‌اند که حتی در شکستن این جام‌ها نیز صدایی هم‌نوا سر می‌دهند.

هوش مصنوعی: از تپش و هیاهوی کسانی که بی‌پایه و ریشه هستند، در جایی که ناتوانی حاکم است، ترسی به دل راه نده. آرامش در چنین جایی از آنِ کسانی است که توانایی ندارند.

هوش مصنوعی: من به زنگار و کهنگی آیینه دچار شدم، و از تو نخواهم خواست که از حال من بپرسی. زیرا صبحی که شروع شد، برای من به غارت رفت و شب‌ها نصیبم شد.