هوش مصنوعی: ای کاش دلداده‌ها از کاروان عشق، صدای ناله جرس‌ها را شنیده باشند و از این کاروان ناامید نشوند.

هوش مصنوعی: بازار ظلم در حال رونق است و بر پایه ناتوانی و ضعف بی‌پناهان شکل می‌گیرد. این ظلم مانند آتشی است که با عزم و اراده قوی، به سوی موفقیت و خوشبختی حرکت می‌کند و نشانه‌ای از بی‌عدالتی و آسیب‌پذیری است.

هوش مصنوعی: در رفتار بی‌تنظیم و سرکش آنهایی که جاه‌طلبند، تلاشی برای آسیب رساندن به دیگران وجود دارد. در این میان، مانند سگ‌های دیوانه‌ای هستند که از کندن مرزها و محدودیت‌ها لذت می‌برند.

هوش مصنوعی: در اینجا به زراعتی اشاره می‌شود که کشاورز در آن سختی‌ها و دردهای خود را پنهان کرده و آسیب‌های گندم را در پس پرده عدس‌ها می‌بیند. این نشان‌دهنده تفاوت میان ظاهر و باطن است؛ به‌طوری‌که ممکن است در باطن مشکلات و رنج‌هایی وجود داشته باشد که به‌چشم نیاید.

هوش مصنوعی: به دلیل طمع و حرص زیاد، کسی که سفره‌ای گسترانده است، از قناعت و رضایت دل¬سرد شده است و به خاطر شیرینی و لذتی که دارد، مگس‌ها به دور آن جمع می‌شوند.

هوش مصنوعی: در میدان تسلیم، مردم از هم جدا شده‌اند و مانند موج دریا، جواهرات در حال حرکت به جلو و عقب هستند.

هوش مصنوعی: کسی خوابش برده و به هیچ‌کس هم خبر نمی‌دهد. در نهایت، ما خواسته‌های او را با خود به خاک سپردیم.

هوش مصنوعی: ناله‌های این نیستان نشان‌دهنده‌ی رنج و درد دل‌هایی است که ما از آن به‌دست می‌آوریم. چه احتمالی وجود دارد که ما از این ناله‌ها به خطی تازه و امیدبخش دست پیدا کنیم، در حالی که سال‌هاست در قفس مربوط به محدودیت‌ها و مشکلات زندگی گرفتار هستیم؟

هوش مصنوعی: ما دیوانه شده‌ایم، اما در این دیوانگی، چیزی را از دست نداده‌ایم، زیرا دست هم به دامان و گریبان محدود بود.

هوش مصنوعی: در طول تمرین ایده‌ها و خیالات، دل را پر از غم و تیرگی کردیم و نمی‌دانیم تا چه زمانی تصویر خود را از وجودهای ما باز خواهد کرد.