درمصرع آخر:سایه هم یک پایه برتر بود ز دیوار ها
از دیوار ها درست است نه ز دیوارها

در آخیر مصرع اول بیت اول کلمه یارها به کلمه بارها تصحیح گردد . از نظر ارتباط این کلمه (بارها ) ارتباط میگیرد با کلمۀ خوبان و نمیتواند یارها باشد و در چاپ کابلی کلیات دیوان حضرت ابوالمعانی نیز بارها آمده است .

بیت چهارم مصرع اول ومانده به واماندۀ تصحیح شود
در دیوان بیدل دهلوی جناب بهداروند نیز واماندۀ درج است .

با سلام.

در مصراع دوم از بیت سوم:

بستن منفار ما مهری‌ست بر طومارها

منفار هیچ معنایی ندارد و منقار صحیح است

مصراع اول از بیت چهارم به این شکل آمده است که صحیح نیست:

شوق‌دل ومانده پست و بلند دهر نیست

نیم‌فاصله بین دو واژه شوق و دل بی‌جاست و "الف" واژه وامانده فراموش شده که باید به این شکل اصلاح شود:

شوق دل وامانده‌‌ی پست و بلند دهر نیست

در مصراع اول از بیت پنجم که به این شکل آمده است:

اهل مشرب از زبان طعن مردم فارع است

فارع به معنای بالارونده دور از ذهن به نظر می‌رسد و فارغ به معنای بی‌نیاز به‌جاست

در مصراع اول از بیت هفتم که به این شکل آمده است:

لازم افتاده‌ست واعظ را به اظهارکمال

صحیح است بین دو واژه اظهار و کمال فاصله گذاشته شود.

در مصراع اول بیت هشتم که به این شکل آمده است:

زاهدان‌کوسه را ساز بزرگی ناقص است

بین دو واژه زاهدان و کوسه نیاز به فاصله وجود دارد

در مصراع اول بیت دوازدهم که به این شکل آمده است:

درگلستانی‌که بیدل نوبر تسلیم‌کرد

بین واژگان در، گلستان، که و دو واژه تسلیم و کرد فاصله نیاز است

همچنین در مصراع دوم از این بیت هم که چنین آمده است:

سایه هم یک پایه برتر بود ز دیوارها

"الف" ابتدای "از" فراموش شده است.

مستدعی است مساعدت لازم جهت اصلاح ایرادات ذکر شده را مبذول فرمایید.