هوش مصنوعی: هرگاه به آسانی و بدون تردید در نظرها ظاهر شوی، مبادا با این جرات و جسارت به زودی همچون شعله‌ای از مینا به سنگی برخورد کنی.

هوش مصنوعی: با بی‌توجهی به نیم‌رخ انسانی، دنیایی از راز و زیبایی نهفته است. چرا که وقتی مردم به تو نگاه می‌کنند، گویی تصویری از فضایی فرنگی و جدید را می‌بینند.

هوش مصنوعی: از ما و من فاصله بگیر و در دنیای خودت غرق نشو. امید را به خودت نبند و به خاطر یک صدای ناامیدکننده، بیش از اندازه تلاش نکن. تا زمانی که به آرامش و ثبات نرسی، به خودت سختی و فشار نیاور.

هوش مصنوعی: اگر همه از ترس به دنبال صلح بروند، پس غیرت و شجاعت کجا می‌رود؟ در هر موقعیتی که به کسی برخورد کنی، باید با قدرت و استقامت برخورد کنی.

هوش مصنوعی: حیا و شرم به اندازه‌ای نمی‌تواند موجب رسوایی شود که مثل فواره، هر بار که آب به آن بخورد، سر و صدا و آشفتگی ایجاد کند.

هوش مصنوعی: شراب و مستی آثار خاص خود را دارند. از نوشیدن شراب بگذر، زیرا به نظر می‌رسد که من در حال فکر کردن به این هستم که با خمیازه‌ام، به دام نهنگ بیفتم.

هوش مصنوعی: در حالتی سرشار از فریاد و هیاهو، باید مراقب بود و از وسعت دامن دنیای پیرامون پرهیز کرد؛ زیرا ممکن است زیر پای نااستواری بیفتی و به مشکل بخوری.

هوش مصنوعی: کسی که با انرژی و قدرت خود به جلو می‌آید، فرصت را از دست نمی‌دهد و با جادو و فریب نفس خود را به خطر نمی‌اندازد. تا کی می‌خواهی در سایه تهدید و خطر باقی بمانی؟

هوش مصنوعی: گفتن مشکلاتی دارد، اما سکوت در برابر آن‌ها به اندازه‌ای است که مانند آیینه‌ای می‌ماند که در زیر غبار، نمی‌تواند خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: در آن جمع، به خاطر وجود تفکرات کم‌مایه، فطرت انسانی نمی‌تواند به درستی شکوفا شود؛ مگر اینکه با تجربه‌ای جدید و رشد یافته، به درک عمیق‌تری از مسائل برسیم تا بتوانیم از نعمت‌های اولیه مثل یک کاسه بنگ بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: در جهان امکانات، تنها در قالب خیال و وهم است که می‌توان به زیبایی‌های باغ دست یافت. پس چشم‌ات را از هر دو دنیا ببند اگر بخواهی از این پوشش تنگ عبور کنی.

هوش مصنوعی: عشرت و خوشی تو در آرامش و ترتیب خاصی قرار دارد. برای اینکه بتوانی از زیبایی‌های این باغ لذت ببری، باید به آنجا بروی و خود را نشان دهی.