هوش مصنوعی: اگر روحی یا بدنی، چه با هر جلوه‌ای که از خود نشان دهی، هرگز نمی‌توانی از ما دور شوی.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که نه تنها واژه‌ها و عباراتی که به کار می‌روند، بلکه معنا و مفهوم آن‌ها نیز به شکلی پنهانی و غیرمستقیم بیان شده است. همچنین، زیبایی و جلوه‌گری این مطلب در رنگ و شکل آن نهفته است.

هوش مصنوعی: در اینجا بهار نماد وحدت و یکی شدن است و هیچ نشانه‌ای از دوگانگی وجود ندارد. افکار و تصورات در این فضا مانند آینه‌ای شفاف هستند که زیبایی‌ها را به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: نگاه تو چنان جذاب است که بر دل من و دنیای پیرامون اثر می‌گذارد. در حقیقت، دنیا در برابر زیبایی چشمان تو به هم پیوسته و مژه‌هایت مانند سایه‌ای است که بر این زیبایی می‌افکند.

هوش مصنوعی: دل خود را به شدت غمگین کردم و در آب، تصویر ناپایداری و احتمال را دیدم. قطرهٔ اشکم باعث شد که جهانی به وسعت دریا شکل بگیرد.

هوش مصنوعی: دل دیوانه‌ ما را با اشک‌ها به شدت تحت تأثیر قرار داد و به‌گونه‌ای آن را متزلزل کرد که حتی از آب هم سنگینی‌اش کم شد و اثرش محو گردید.

هوش مصنوعی: بهارستان پر از شوق و زیبایی است و گل‌ها از حالت بی‌نیازی و سرخوشی خود در حال خودآرایی و نمایش زیبایی هستند. به این معنا که همه چیز در این جهان به زیبایی و شکوه آراسته شده است.

هوش مصنوعی: اگر انسان بخواهد، می‌تواند از تصورات و محدودیت‌های خود بگذرد، چرا که جهان به‌گونه‌ای است که همه‌چیز را در آغوش گرفته و امکانات بی‌نهایتی دارد.

هوش مصنوعی: قصور و حور در خیالات و تصورات ما وجود دارند و واقعی نیستند. زمان و فرصت برای کسانی که آگاه و هوشیار هستند، حالتی از وصال و ارتباط دارد و نباید انتظار فردایی برای رسیدن به این نعمت‌ها داشت.

هوش مصنوعی: به خاطر حالت سرمستی و یکنواختی عشق، به وجد آمده‌ام و دل به طرز عجیبی از خود بی‌خود شده است، گویی که تو در راهی و به زودی خواهی آمد.

هوش مصنوعی: هزاران آینه از شگفتی در قفس، طاووس را در خود جای داده‌اند. اگر تو تنها یک بال خود را باز کنی، جهانی از تماشا به روی تو گشوده خواهد شد.

هوش مصنوعی: از تحریک و وسوسه‌های نفس، برای بیدل عمری را در نظر دارم که در آن پر پروانه‌های زیادی را می‌توان دید که جنون پرواز قناری‌ها را به نمایش می‌گذارند.