هوش مصنوعی: ای هوش عزیز! یاد بهار کودکی بسیار سنگین و آزاردهنده است و تا زمان مرگ باید مانند شمعی در کنار مزار او روشن بمانی.

هوش مصنوعی: در این مهمانی، دلم پر از ناامیدی است و بی‌حوصلگی‌ام به حدی رسیده که مانند یک کودک خسته، یکنواختی و کسالت وجودم را حس می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای کسی که آرزوی راحت و عافیت داری، از سادگی و تواضع من عبور نکن، زیرا این رفتار یادگاری است از روزهای کودکی من.

هوش مصنوعی: ای کسی که از پایان کار خود بی‌خبر هستی، تا چه زمانی به خاطر شروعی که ناامیدکننده است، غمگین خواهی بود و موی خود را سفید کرده‌ای در انتظار به دنیا آمدن فرزندی؟

هوش مصنوعی: ای کسی که از بزرگ‌منشی آگاهی، خوشا به حال آنهایی که درناچار به آوارگی هستند، چرا که خانه‌ای برای زندگی باقی نمانده و هر جا که توقف کردند، همچون کودکانی در حال بستن بارشان هستند.

هوش مصنوعی: ما در قسمت خود نوشیدنی از خون داریم، اما امروز این ماجرا برای ما ناخوشایند است، در حالی که در گذشته، این همان خوشی‌های شیرین کودکی بود.

هوش مصنوعی: وقتی که روزگار تو را از نظرها دور کند، چنان خواهد بود که مانند اشکی که از چشمانت بریزد و نتوانی سر از کنار کودکی برداری. این به معنای آن است که فقدان کسی یا چیزی به قدری دردناک است که ترک کردن آن دشوار می‌شود.

هوش مصنوعی: چشمم که به پیری نزدیک می‌شود، نیازمند داروی چشمی است. ای کاش، مانند روزهای کودکی، نوری از نگاهت به سمت من می‌تابید.

هوش مصنوعی: من در شروع جوانی و ناپختگی‌ام به دنبال آموختن و تجربه کردن بودم، تا اینکه به سمت عشق و علاقه راغب شدم و مانند یک شکارچی، به دنبال دلبر و معشوق خود رفتم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که ناامیدی بر سر اعتقاداتم سایه افکنده، کاش یک بار دیگر مرا به حالتی بچگانه بازگردانند.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات باید توجهی به ریشه‌ها و اصول داشته باشیم، حتی اگر در ظاهر به جزئیات و فرع‌ها مشغولیم. این موضوع به ما یادآوری می‌کند که بزرگ شدن و پیشرفت نیازمند ارتباط با بنیادها و ارزش‌های اصلی است، حتی اگر فرد هنوز در مراحل اولیه‌ی رشد باشد.

هوش مصنوعی: از کودکی شنیده‌ایم که رازهای این معما را به ما می‌گویند: نابودی و پژمردگی غیر ممکن است و نمی‌توان به سادگی آن را نادیده گرفت.

هوش مصنوعی: در پایان، با وجود سن و سال و بدنتی که خمیده شده، زیبایی و جذابیت‌های زندگی‌ام را همچنان حفظ کرده‌ام، مثل رازهایی که در دوران کودکی‌ام پنهان کرده بودم.

هوش مصنوعی: امروز نوبت این رسیده که موهای سفید را رنگ کنیم، انگار که به زیبایی صورت یک کودک رنگی بزنیم.

هوش مصنوعی: امروز چه لذتی از زندگی ببرم، در حالی که آن غبار بیدل با ساز نی‌نواز کودک رفته است.