هوش مصنوعی: چند وقت دیگر باید به زیبایی‌های ظاهری و ناز و عذرخواهی ادامه دهی، در حالی که اگر هنرمند واقعی باشی می‌توانی با حذف رنگ‌های کاذب، زیبایی واقعی را به نمایش بگذاری.

هوش مصنوعی: زیبایی آینه به سادگی آن بستگی دارد؛ بنابراین، از چه چیزی سود می‌بری که بر صفای آن خط بکشید؟

هوش مصنوعی: تعجب و شگفتی فرصتی ارزشمند است، پس مواظب باش که مانند طوفان، ناگهان به دور خود بچرخی و در پی آرزوهای ناپایدار بروی.

هوش مصنوعی: وقتی که غم و اندوه را با ناله و فریاد به بیرون بریزی، احساس سبکی و راحتی خواهی کرد، همان‌طور که فردی که در کنار کوه ایستاده با تمام زورش صدایی را به گوش دیگران می‌رساند.

هوش مصنوعی: برای ایجاد و پرورش کاشت و برداشت مزرعه، باید از دنیای خارج فراتر بروی و به طور جدی کار کنی تا بتوانی حتی یک دانه سالم از این آسیاب به دست آوری.

هوش مصنوعی: با این ناکامی و ناتوانی که داریم، نباید فکر کنیم که به سادگی می‌توانیم از موی چینی و لطافت آن جدا شویم، چرا که دامن او به دست ما وابسته است.

هوش مصنوعی: وقتی که زمان امتحان وفا فرا می‌رسد و توانایی ما را می‌سنجد، غیر از شرم و خجالت چه بار دیگری می‌توانی بر دوش بکشی؟

هوش مصنوعی: اگر با عبادت و خضوع خود بر روی زمین خط نندازید، مثل اینکه مخمل نرم و لطیف رضا، جای سجده‌تان را نشان نخواهد داد. فقط با نی بوریا می‌توان مانند سجده‌تان اثری بر زمین گذاشت.

هوش مصنوعی: دیروز، شنیدم که زحمت‌کش و ستم‌دیده، در دلش آرزوهای خوشی دارد. اما دنیا خوش است، چون تو می‌توانی به راحتی آن را پشت پا بزنی و به آن پشت کناره‌گیری کنی.

هوش مصنوعی: اگر از شرایط نامناسب و ناراحت‌کننده‌ای که در آن هستی آگاه باشی، دیگر نیازی نیست که دست به دعا ببری و عذابی بابت آن احساس کنی.

هوش مصنوعی: هرگز از پاداش زحمت و تلاش در humildity غافل نشو، شاید این تواضع باعث شود که تأثیری مثبت و قابل توجه در زندگی‌ات بگذاری.

هوش مصنوعی: عمر تو گذشت و هنوز نتوانستی از آرزوها و خواسته‌هایت رها شوی. زندگی‌ات مانند یک رشته‌ای است که گسسته شده، و تو همچنان درگیر کشمکش‌ها و مشغله‌های روزمره‌ای.