هوش مصنوعی: چه خوشبختی و شادی است که انسان بتواند با یادگیری و کسب دانش جدید، خود را همیشه تازه و جوان نگه دارد، به شرطی که ذهن و فکرش کهنه نشود.

هوش مصنوعی: بهشت و نعمت‌های افسانه‌ای به پای سفره‌ی قناعت و راضی بودن نسبت به آنچه داریم، قرار دارد؛ اما تا کی برای چه کسی این روزی فراهم خواهد شد؟

هوش مصنوعی: اگر به روشنایی درونی و فطرت خود توجه کنیم، دیگر نیازی به نور ماه و خورشید نیست. برای خنک کردن دل و آرامش، این نور درون کفایت می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر مژگان خود را بر هم بزنی، می‌توانی راحتی را برای خود فراهم کنی؛ همه چیز در برابر چشمت مهیاست.

هوش مصنوعی: در سایهٔ علم و دانایی، باید به تلاش و اقدام در مسیرهای جدید بپردازیم. اگر تنها به انتظار بنشینیم و هیچ کاری نکنیم، پیروزی به دست نمی‌آید.

هوش مصنوعی: اگر در سکوت آرامش را بیاموزی، می‌توانی با یک نفس، شور و شوق صبح را در جهان پخش کنی.

هوش مصنوعی: این دنیا که به ما ستم می‌کند، خوش نیست و من، بیدل، هرگز لباسی از آسایش و آرامش به تن نکرده‌ام که از دوختن بی‌نظیر و زیبایی باشد.