غزل شمارهٔ ۲۶۹
بیا خورشید معنی را ببین ازروزن مینا
که یاد صبح صادق میدهد خندیدن مینا
ز زهد خشک زاهد نیست باکی سیر مستان را
که ایمن از خزان باشد بهارگلشن مینا
زنام می، زبانم مست و بیخود در دهان افتد
نگاهم رنگ می پیداکند از دیدن مینا
مسیح وقت اگرکس باده را خواند عجب نبود
که هردم باده جان تازه بخشد در تن مینا
سلامت یکقلم در مرکزسنگست اگر دانی
شکست یأس میپیچد به خود بالیدن مینا
وداع معنیات از لبگشودنهاست ای غافل
پریگردد پریشان آخر از خندیدن مینا
سرشتما و میناگویی ازیک خاک شد بیدل
که ما را دل به تن میخندد از خندیدن مینا
غزل شمارهٔ ۲۶۸: ازین محفل چه امکان است بیرون رفتن مینا غزل شمارهٔ ۲۷۰: ز بخت نارسا نگرفت دستمگردن مینا
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بیا خورشید معنی را ببین ازروزن مینا
که یاد صبح صادق میدهد خندیدن مینا
هوش مصنوعی: بیا و نور حقیقت را از درون ظرف شفاف ببین که یادآور صبح روشن و صادقانه است و سبب شادی و سرزندگی میشود.
ز زهد خشک زاهد نیست باکی سیر مستان را
که ایمن از خزان باشد بهارگلشن مینا
هوش مصنوعی: از زهد و پرهیزکاری خشک زاهدان، هیچ نگرانی نیست، چرا که افرادی که در حال نوشیدن هستند، از پاییز و مشکلات دورند و بهار و زیباییهای باغ مینا را تجربه میکنند.
زنام می، زبانم مست و بیخود در دهان افتد
نگاهم رنگ می پیداکند از دیدن مینا
هوش مصنوعی: ز نام شراب، زبانم به مستی و بیخودی میافتد و نگاه من از دیدن مینا رنگی میگیرد.
مسیح وقت اگرکس باده را خواند عجب نبود
که هردم باده جان تازه بخشد در تن مینا
هوش مصنوعی: اگر زمانی مسیح نوشیدنی را صدا کند، چیز عجیبی نیست که همیشه این نوشیدنی جان تازهای به بدن میدهد.
سلامت یکقلم در مرکزسنگست اگر دانی
شکست یأس میپیچد به خود بالیدن مینا
هوش مصنوعی: اگر بفهمی که یک قلم در مرکز سنگ چقدر میتواند با دوام و سالم باشد، متوجه میشوی که یأس و ناامیدی به خود میپیچد و زیبایی و شکوه زندگی مانند مینا (سفال) درخشان است.
وداع معنیات از لبگشودنهاست ای غافل
پریگردد پریشان آخر از خندیدن مینا
هوش مصنوعی: با باز کردن لبان و گفتن وداع، مفهوم تو نمایان میشود. ای کسی که غافل هستی، در نهایت پری به خاطر خندیدن مینا دچار آشفتگی میشود.
سرشتما و میناگویی ازیک خاک شد بیدل
که ما را دل به تن میخندد از خندیدن مینا
هوش مصنوعی: ما و مینا از یک سرشت و خاک هستیم، بیدل (دلسوخته) که دل ما از خندیدن مینا به خنده میآید.