هوش مصنوعی: چشمان تو که مثل مژه‌ها هستند، از خواب آرامش بیرون آمدند و در نتیجه، دو جهانی پر از زیبایی و گل‌های نرگس به وجود آمد.

هوش مصنوعی: غفلت از چیزهای ارزشمند باعث شده که تو با لبخند به حواشی بپردازی و از حقیقت‌های باارزش دور شوی.

هوش مصنوعی: صدای دلنوازی که حالتی سحرآمیز داشت، باعث شد تا شکل‌ها و تصاویر از قید و بند خود رها شوند و به دنیای جدیدی راه پیدا کنند.

هوش مصنوعی: آیا نمی‌توانی ارتباطی بین آنچه گفته‌ای و معنای نایابی که ارائه داده‌ای پیدا کنی؟

هوش مصنوعی: محیط فقط زمانی می‌تواند به دور یک قطره وجود بیابد که آن قطره بداند چگونه و با چه احساسی در دل آن محیط جای گرفته است.

هوش مصنوعی: زیبایی خود را به طرز پنهانی یا آشکار نشان می‌دهی، در حالی که حالتی از نشئگی و سرمستی را در خودت داری.