گنجور

غزل شمارهٔ ۲۶۴۲

ای امل آواره فرصت را چه رسوا کرده‌ای
نوحه کن در یاد امروزی که فردا کرده‌ای
حسن مطلق را مقید تا کجا خواهی شناخت
آه از آن یوسف که در چاهش تماشا کرده‌ای

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ای امل آواره فرصت را چه رسوا کرده‌ای
نوحه کن در یاد امروزی که فردا کرده‌ای
هوش مصنوعی: ای امید ناامید، چرا اینقدر در موقعیت بدی قرار گرفته‌ای؟ در یاد امروزیت که به فردا انجامیده، ناله و زاری کن.
حسن مطلق را مقید تا کجا خواهی شناخت
آه از آن یوسف که در چاهش تماشا کرده‌ای
هوش مصنوعی: هر چه در جستجوی زیبایی مطلق باشی، نمی‌توانی آن را به طور کامل درک کنی. آه زمانی به دل می‌نشیند که به زیبایِ حقیقی‌ای چون یوسف فکر کنی که در چاه زندگی‌اش، به تماشای خود و دیگران نشسته است.