هوش مصنوعی: اگر از نام و آوازه خود بگذری و به خاطر شرم و عیب‌های خود را کنار بگذاری، ای گل خوشبو، کمی از زیبایی و جلوه‌ات را نیز به نمایش بگذار.

هوش مصنوعی: در این عالم، همه چیز بازتابی از یک حقیقت عمیق‌تر است. درست مانند آینه که تصویر را نشان می‌دهد، اما گاهی در ظاهر و در دنیای مادی، سنگ و سختی نیز وجود دارد. این بیان به ما یادآوری می‌کند که در کنار زیبایی‌ها و بازتاب‌های روحانی، واقعیت‌های دشوار نیز وجود دارند.

هوش مصنوعی: از کناره‌های دنیای متضاد و پرتنش، خود را به رسوایی گرفتار نکن. فرض کن که در ظاهر، همه چیز در صلح است، اما جنگ از آن بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: برای اینکه نام و اعتبارت در جامعه بی‌ارزش و بیهوده نشود، بهتر است که با احتیاط و نرمی قدم برداری.

هوش مصنوعی: آب چهره‌ی باغ وفا به قربانی دادن را اختصاص داده است، پس خون دل را جمع کن و رنگ روی خود را نشان بده.

هوش مصنوعی: هیچ مانعی در راهت وجود ندارد، اما اگر خالی و بی‌روح باشی، دل تنگت تو را از خود دور خواهد کرد.

هوش مصنوعی: با قدم‌های محکم و استوار به سوی موفقیت برو و از سختی‌ها و تلاش‌هایی که طی مسیر داشته‌ای، فراتر برو.

هوش مصنوعی: ما در جایی پر از ترس و اضطراب هستیم و نه تنها نمی‌توانیم از این وضعیت به راحتی خارج شویم، بلکه نمی‌دانیم چه بگوییم یا با چه لحنی از این پرده‌ای که ما را در بر گرفته صحبت کنیم.

هوش مصنوعی: افسردگی به خیال و توهم مربوط نیست، حتی اگر ناراحتی و درد از دل سنگی هم برآید.

هوش مصنوعی: در آه و فریاد خاموش، سود و منفعتی نهفته است. ای دل پاک و بی‌آلایش، زنگ و غبار را از خود دور کن.

هوش مصنوعی: انسان نمی‌تواند در بند اندوه و وابستگی باشد. بیدل، دل خود را از هر چیز که باعث تنگی می‌شود، آزاد کن.