هوش مصنوعی: ما همه به‌نوعی تحت تأثیر شهرت و نام‌آوری هستیم، اما در واقع همه ما یکسان هستیم و هیچ فرقی بین ما نیست.

هوش مصنوعی: من و ما از هم جدا نیستیم و در واقع ما از نغمه‌ها و موزیک‌های او هستیم.

هوش مصنوعی: عشق در اینجا فضایی بی‌رنگ و شفاف است و ما در وسط آن، در تمامی جهات قرار داریم.

هوش مصنوعی: همه ما در دنیای خیالات و تصورات غرق شده‌ایم و به نوعی در دریای وسیعی از افکار و تخیلات غوطه ور هستیم.

هوش مصنوعی: ما مانند شیشهٔ ساعتی هستیم که در آن خیال و افکار خود را می‌نگریم و در واقع گویای این هستیم که در دنیای مادی و بی‌رحم زمان، تنها گرد و غبار و نشانه‌ای از آن به جا مانده است.

هوش مصنوعی: ما تلاش می‌کنیم تا به خودمان برسیم و در این مسیر، هدف خود را مشخص کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما به خاطر تنهایی‌امان و بی‌سرپناهی‌امان، در حسرت و ناراحتی به سر می‌بریم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از رازهای ما باخبر نشده است، ما همچون آتش بدون شعله‌ایم.

هوش مصنوعی: پیام‌رسان لنگ نیست، بلکه غیرت شمع است که نامه را به دوش خود می‌برد و ما همه با هم روانه‌ایم.

هوش مصنوعی: ما هر چه را به طور بی‌تعارف از یکدیگر بشنویم، همه‌اش داستان و افسانه است.

هوش مصنوعی: ما فقط نگران خود نیستیم و در حقیقت، ممکن است هر کدام از ما بخشی از کلیت باشیم. هر چیزی که انجام دهیم، در نهایت به هم مرتبط است و نشان‌دهندهٔ وجود مشترک ماست.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زنده‌ام، در دل خود غم‌ها و دردها را تحمل می‌کنم، زیرا در این جهان، ما همه در دام و تله‌ای از رنج و مشکلات گرفتار آمده‌ایم.

هوش مصنوعی: دل انسان به جایی نمی‌رسد که دور از محبت و احساس باشد، ما همه در دنیای خالی و بی‌احساسی زندگی می‌کنیم.