هوش مصنوعی: در این دشت، غنچه دل چیزی بیشتر از گره دانه ما ندارد؛ مانند اینکه وقتی گوهر نیست، هیچ نتیجه‌ای جز گره به دست نمی‌آید.

هوش مصنوعی: من در میان صد کاروان ناامیدی، قدم می‌زنم و قلبم از بار غم سنگین شده است. به همین دلیل، هیچ چیز نمی‌تواند به من امید بدهد و تنها چیزی که دارم، گره‌ای از مشکلاتم است.

هوش مصنوعی: آزادگان با تحمل سختی‌ها و دردها به رشد و بالندگی می‌رسند، مثل درخت سروی که از ریشه‌هایش قوی‌تر می‌شود و به بار می‌نشیند، هرچند که در گل و سختی باشد.

هوش مصنوعی: به خودت نچسب که در آرامش و آسایش باقی بمانی، چون در مسیر زندگی، نمی‌توانی جز ترس و مشکلات چیزی ببینی.

هوش مصنوعی: به خاطر شرم و حیا، بر روی خود، درهای نعمت را بسته‌ای و به دلیل ناتوانی در بیان، در کار درخواست‌کنندگان جز گره و مشکلاتی ایجاد نمی‌کنی.

هوش مصنوعی: در این جمع به مهارت و هنر نوازنده توجه کن، زیرا نوازندگی او فقط به انگشتانش محدود نیست و دل نوازنده هم به نوعی درگیر و گرفته است.

هوش مصنوعی: ای کسانی که همچون شعله‌های آتش با هیجان و عزم راسخ هستید! بدانید که این آتش بی‌نوا هیچ هدیه‌ای برای شما جز این گره و پیوند در جمع محفل ندارد.

هوش مصنوعی: دل تنگ و ناراحت انسان در جهانی است که هیچ چیزی برای نشان دادن آرزوهایش ندارد. در این دنیا، مانند لیلی که در پرده پنهان است، هیچ وسیله‌ای برای انتقال احساسات و خواسته‌ها وجود ندارد.

هوش مصنوعی: به افرادی که از نظر مالی کم‌برخوردار یا ثروتمند هستند، فریبی نزنید. در نظر داشته باشید که در دریای عمیق، چه دریا باشد و چه ساحل، هیچ چیزی جز اتصال و پیوند وجود ندارد.

هوش مصنوعی: افراد حساس و باصفا از ناخالصی‌های زندگی دوری می‌جویند. در درون آن‌ها تنها گره‌هایی وجود دارد و هیچ چیز دیگری در دلشان نیست.