هوش مصنوعی: در این عالم پر از غبار و دودی که خوابیده است، جز خواب کردن مژگان، راهی برای بیداری یا رهایی نمی‌بینم.

هوش مصنوعی: ممکن است انسان در زندگی گاهی با موانعی روبرو شود که مانع تلاش و پیشرفت او شود، اما من مانند کسی هستم که در خواب است و امیدوارم با حرکت در جهان، بر این موانع غلبه کنم.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال آرامش هستی، از سختی‌ها و مصائب دوری کن؛ زیرا راه راحتی و آسایش در دست توست و فقط کافی‌ست که از خواب غفلت بیدار شوی.

هوش مصنوعی: دنیا از نظر ظاهری یکسان و بی‌تفاوت به نظر می‌رسد و در اصل، هیچ تفاوتی بین جهل و دانش وجود ندارد؛ زیرا افرادی که در خواب غفلت به سر می‌برند، حتی نمی‌توانند حقیقت را ببینند.

هوش مصنوعی: هرگز جوش و خروش هستی متوقف نمی‌شود، چون نفس زندگی در میان اعضای خوابیده مانند نبضی بیدار و زنده است.

هوش مصنوعی: به قدری در افکار و خواب‌های خود غرق شدم که یاد چشمان زیبا و مست‌کننده‌ام افتادم، چشمانی که از غبار و آلودگی درونم می‌تکاند و مانند گلبرگ‌های خواب‌آلود زیباست.

هوش مصنوعی: از روی سهل‌انگاری، نمی‌توان زندگی را بی‌تحرک و بی‌جنبش نگه داشت. جز مرگ، چیزی غیر از یک خواب خاموش و بی‌خبر وجود ندارد.

هوش مصنوعی: دل وقتی بر زمین قرار گرفت و پی‌ریزی وجود را احساس کرد، زندگی تحت تاثیر قرار گرفت و به نوعی دستخوش تغییر شد، به مانند پارچه‌ای که بر روی زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: از حالت خمیده ما دیگر نشانی از امید باقی نمانده است، و بنابراین، از این دشت خاموش لذت را کم کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: از سخن و صداهای مردم، بوی واقعیت و حقیقت به مشام نمی‌رسد. بنابراین بهتر است به گوینده‌ای که در خواب است قناعت کنی تا به ناگفته‌ها و بی‌معنی‌ها.

هوش مصنوعی: من از شیرینی عشق و شوقی که در درونم دارم، تا ابد نمی‌توانم خود را ر‌ها کنم. در این مسیر، مانند جاده‌ای که به خانه‌ام می‌رسد، بر روی خواب و رویاهایم استراحت کرده‌ام.