هوش مصنوعی: ما به خاطر آن دیدار، چنان به آن مشغولیم که به چشم ما همه‌چیز، محصور در نگاه عالم است.

هوش مصنوعی: امروز که در شگفتی‌ام، این حالت ناشی از غفلت نیست و چشم‌هایم به مانند قفاس، مهر و محبت را در خود نگه داشته‌اند.

هوش مصنوعی: تنفس و کنترل نفس، منبعی برای بینش و درک عمیق است، به ویژه زمانی که در مواجهه با دشواری‌ها و چالش‌های زندگی قرار داریم.

هوش مصنوعی: کسی که دلش صاف و صادق نیست، نمی‌تواند به راحتی از خواب بیدار شود. نگاه بی‌توجه و بسته به خود، باعث آزار و رنجش می‌شود.

هوش مصنوعی: حرص و طمع به معنای تلاش برای به دست آوردن چیزها نیست؛ بلکه باید به دور و بر خود نگاه کنیم و عبرت بگیریم. آیا واقعاً در دام افتاده‌ایم یا فقط در جستجوی چیزی هستیم که ارزشش را ندارد؟

هوش مصنوعی: اندیشه‌ی جدایی و رفتن، در لحظه‌ی وداع به حضور پاهایش شرم می‌کند.

هوش مصنوعی: بر خودت زین و آن بگذر و چشم را ببند، چرا که در این باغ، بهای نگاه کردن خون است.

هوش مصنوعی: عشق و شوق ما به اندازه‌ای قوی است که نمی‌تواند مانند قطرات شبنم به زمین بیفتد و محوش شود. نگاه ما از شوق و احساس، بسیار عمیق‌تر و قوی‌تر از این‌هاست.

هوش مصنوعی: در محفل ما آن‌قدر غرق زیبایی او هستیم که اگر شیشه‌گر شیشه را بشکند، صدای شکستن آن به‌جای خود، گویی تنها صدای نگاه ماست.

هوش مصنوعی: ما آرزو داریم که به زیبایی نوظهور تو برسیم، مانند افرادی که در پی چشیدن طعم توت هستند.

هوش مصنوعی: خبر خوب اینکه دستی بلند خواهد شد و چشمم را باز می‌کنم که دعا می‌کند.

هوش مصنوعی: هرگز قصه‌ای جدید نسرای، زیرا این رنگ و بوی آشنا، حکایت از داستانی کهن و شناخته‌شده دارد.