هوش مصنوعی: ای اندیشه نازک و لطیف، چرا همچون کمینی از مو در بند تشویش و نگرانی هستی؟ تا کی باید مانند عطر ملایمی که در هواست، به دل‌نگرانی و تردید دچار باشی؟

هوش مصنوعی: در کارگاه آفرینش، نام شکست و ناکامی زشت و ناپسند است. بنابراین، نقاش چینی نباید دستخطی بر روی مو داشته باشد و باید به بهترین شکل ممکن کار کند.

هوش مصنوعی: دل در آتش عشق تو می‌سوزد و در این حال، نگه‌داشتن نفس چه فایده‌ای دارد؟ چون زغال‌های آتش، زیبایی یک نگین را از مو نمی‌پسندند.

هوش مصنوعی: توجه و دلسوزی تو ما را فریب داد، زیرا زیبایی تو همچون آفتابی است که مارها را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: احترام گذاشتن به افرادی که قدرت ندارند کار سختی نیست و به راحتی می‌توان از موها بلند شد و به آنها ارادت کرد.

هوش مصنوعی: شخصیت ما به مقداری از ظرافت و لطافت مانند یک دامن یا آستین از مو شبیه است، و این نشانه ضعیف بودن ما نیست.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که با وجود فشارها و محدودیت‌هایی که به خاطر خیال‌پردازی‌ها وجود دارد، من نتوانسته‌ام خودم را تحت تاثیر آنها قرار دهم و هنوز هم تفاوتی واضح و مهم را احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که ناتوانان به آن نگاهِ مهر و محبت شکرگزاری می‌کنند. ای چشم‌های بااحساس، تو زحمت و مشقتی را از من نخواهی دید.

هوش مصنوعی: دل ما را به آرامش برد و ما را با خود به دنیای دیگری برد. شب هنگام، حس و حال بی‌قراری به سراغمان آمد و درخششی چون آواز چین از موهایمان به وجود آورد.