هوش مصنوعی: اگر آن معشوقه، که لقب ساقی را دارد، از مجلس بیرون بیاید، باید شیشه‌ها را پر از جام کنیم تا به حلب برسیم.

هوش مصنوعی: هر بار که به چشمانش نگاه می‌کنم، دلم می‌خواهد مثل ساغر می پر از عشق و شوق باشد. وقتی نام لب‌هایش را می‌برم، حس می‌کنم گل‌ها از لب‌هایم بیرون می‌آیند.

هوش مصنوعی: اگر پرنده‌ای به هوای تو پرواز کند، مست‌اش کن و تا همیشه او را در حالت شادابی نگه‌دار تا ریشه‌هایش همچون برگ انگور از زمین بیرون بیایند.

هوش مصنوعی: ما با غیرتی همچون تبخال که از تب بیرون می‌زند، به صحنه عشق آمده‌ایم و ننگ و عیب آن را بر دوش می‌کشیم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نور و رحمت الهی به همه جان‌ها می‌رسد و هیچ کس نمی‌تواند از آن محروم شود. این نعمت به مانند نوری است که از خورشید می‌تابد و حتی در شرایط سخت و تاریک، می‌توان انتظار داشت که در نهایت نور و امید به دست آید.

هوش مصنوعی: مرد باید بتواند از دام و خطرهای بزرگ مانند شیر و پلنگ بگریزد، اما خروج از چنگال خشم و غضب کار سخت‌تری است که نیاز به شجاعت و قدرت دارد.

هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است دل ما پر از آرزوها و خواسته‌ها باشد، اما این احساسات را نمی‌توان به زبان آورد. هر چقدر هم که در جستجوی عشق و محبت باشیم، نمی‌توانیم به راحتی از آنچه در درون داریم، پرده‌برداری کنیم.

هوش مصنوعی: اولین قدم مانند جرقه‌ای است که نمی‌تواند پایش را بر زمین بگذارد. این بدان معناست که کسی نمی‌تواند به یکباره از آداب و رفتارهای مناسب خارج شود.

هوش مصنوعی: خواسته‌های زودگذر و بی‌ارزش مانند سنگی هستند که نمی‌توانند مرا به جایگاهی شایسته برسانند. ای کاش نامم از این دنیا پاک شود و دیگر در این بازی‌ها شرکت نکنم.

هوش مصنوعی: ای کاش از آن سرکه در این خانه پر از غم و اندوه، همچون صبح که از دل شب به شوق شادی و نشاط بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: حیا و شرم در چهره‌ات مانند نقطه‌ای است که زیبایی کلامت را به هر جا منتقل می‌کند.