هوش مصنوعی: از پایش بهار شادی ابدی بساز و چمنی را آماده کن تا وقتی کنیزکی با لب‌های حنایی در آغوشت بیفتد.

هوش مصنوعی: نگاه او بر روح و جسم من تاثیر عمیقی گذاشته است؛ من از خاک ساخته شده‌ام و چشمانم مانند سرمه درخشان است. در این حالت، گویی عریان و بدون حفاظم، مانند غزالانی که در دشت هستند.

هوش مصنوعی: تا کی می‌خواهی به تصویر حبابی دریا وابسته بمانی؟ باید بگذاری که خانهٔ آیینه‌ات ویران شود و محو گردد.

هوش مصنوعی: در این باغی که رنگ و زیبایی آن هوا را پر کرده است، باور زندگی مانند یک لانه است. آواز پرندگان خوش‌نوایی را بشنو و لذت ببر.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و لطافت تمثیل می‌کند که مانند غبار، وجود علم و ذوق در آسمان بلندی قرار دارد. اگر در جان خود ذوق و استعدادی برای امتحان و تجربه کردن زندگی و رنگ‌های مختلف آن دارید، باید این استعداد را به نمایش بگذارید و به اوج برسانید.

هوش مصنوعی: تا چه زمانی این شور و شعف ما و تو ادامه خواهد داشت؟ چرا که در لحظه‌ای کوتاه، در سکوتی عمیق، توفانی به پا خواهد شد که تمام آرامش را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: آرامش در زندگی نمی‌تواند باعث افزایش احساس ناامیدی و نگرانی شود. اگر به دنبال آرامش هستی، باید مانند یک سنگ شفاف که در آن چیزها انعکاس نمی‌یابند، خودت را از اشکالات و مشکلات پنهان کنی.

هوش مصنوعی: موج‌ها از غبار دنیای ممکن گیج و حیرت‌زده شده‌اند، به شرطی که از گوشهٔ آن، قطره‌ای اشک بر زمین بریزد، پس با ناز و لطافت به حرکت ادامه بده.

هوش مصنوعی: اگر همت و اراده‌ات بزرگ باشد، می‌تواند به مانند آینه‌ای نفس را کنترل کند و اگر توانسته‌ای جهان را زیر سلطه‌ات قرار دهی، می‌توانی مانند سلیمان بر تخت قدرت بنشینی.

هوش مصنوعی: هرگز ارزیابی و قدردانی مادی و واقعی، جز با پشیمانی، حاصل نمی‌شود. تلاش و کوشش می‌تواند برای مدتی منجر به دستاوردهایی شود، اما در نهایت ممکن است طبیعت انسان را به توبه و اندوه وا دارد.

هوش مصنوعی: بهار زندگی نیازمند زیبایی و شکوهی مانند بال‌های طاووس است، که تنها با یک اشاره از مژگان می‌توان چندین چشم را مجذوب و شگفت‌زده کرد.

هوش مصنوعی: وقتی صبح فرا می‌رسد، از میان برآمدن و نازکی روز غافل نشو. ای بی‌دل، با دقت و توجه، زیبایی‌های موجود در جهان را در دامنت بچین و طرحی از آنچه ممکن است را طراحی کن.