هوش مصنوعی: به خاطر خودنمایی به چیزهای فانی نپرداز و آبروی خود را قربانی مکن؛ و از هنر و صنعت خود به بیهوده‌ای نپرداز.

هوش مصنوعی: نگذار که خار، ارزش و زیبایی تلاش و زحمات تو را لکه‌دار کند و اجازه نده که پردهٔ چشم و آینهٔ دل، محل خواب و استراحت چیزهای ناپسند و ناخوشایند شود.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که می‌توانی در زندگی به آرامش و صفا بپرداز، چهره‌ات را مانند تیغی تیز و برجسته نکن.

هوش مصنوعی: ای ادب، اجازه بده تا با مژه‌های او، زیبایی پروازمان را به نمایش بگذارم. بال و پر مان را نبند.

هوش مصنوعی: گناه و معصیت تنها باعث ویرانی بهشت می‌شوند و بس، اگر کسی به فکر و اندیشه‌اش در این زمینه توجه کند، باید از آن پرهیز کند.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت من با ارزش‌های ظاهری از بین نمی‌رود، پس ای آسمان، نور و زیبایی‌ام را به طلا و جواهر تبدیل نکن.

هوش مصنوعی: از فضای رحمت تو، اشک ندامت نشانه‌ای است، ای پروردگار، این ناامید را از داشتن چشمی نگران و پر از اشک محروم نکن.

هوش مصنوعی: ای سپند، صدایم را از سرمه به گوش برسان؛ چرا که ناامیدی و تلاش بی‌فایده‌ام را به باد می‌دهی، پس خاکستر مکن.

هوش مصنوعی: چقدر باید در حسرت بمانی و خودت را به خاطر لذت‌های زودگذر فریب بدهی؟

هوش مصنوعی: تحقیق و بررسی در مورد خودمان ممکن است دردسرهای زیادی به همراه داشته باشد. اگر درس و آموزشی وجود دارد، بهتر است آن را فراموش نکنیم و از حفظ نکنیم.

هوش مصنوعی: سکوت قلب همان نظم و ترتیب جمعیت است؛ پس تلاش نکن که تصویر آینه را از نسیم هوای ناقص بگیری.

هوش مصنوعی: حیف است زمان‌هایی که انسان صرف آرزوهای بی‌فایده کند. به جای نگرانی درباره چیزهای بی‌اهمیت، باید به مسائل اصلی زندگی توجه داشته باشد.

هوش مصنوعی: تا چه زمانی می‌خواهی با خیال‌پردازی و امیدهای بی‌پایه خود را فریب دهی؟ داستان ما پایان غم‌انگیزی دارد، پس خود را در این قصه نغلطان.