هوش مصنوعی: دل چه چیزي است که بدون ديدار تو، از درد و تپش خود مانند آب از آينه ناله‌اش را شنيدن ممکن است؟

هوش مصنوعی: دل شکسته و دردناک هیچ‌گاه راز محبت را فاش نمی‌کند و تنها عشق است که جرأت ابراز این احساسات را دارد.

هوش مصنوعی: تسلیم به معنای پذیرش است و زمانی که به آن توجه می‌کنیم، به نوعی به موفقیت و دستیابی به هدف نزدیک می‌شویم. هنگامی که به نرمی و آرامی برخورد کنیم، نشانه‌ای از رسیدن به میوه و بهره‌برداری از تلاش‌هایمان خواهد بود.

هوش مصنوعی: کسی که به دنبال راحتی و آسایش است، نمی‌تواند در برابر سختی‌ها و چالش‌ها مقاومت کند؛ چرا که هیچ‌کس نمی‌تواند با تنبلی و آسان‌طلبی از خطرات و مشکلات جان سالم به در ببرد.

هوش مصنوعی: او به‌طور عمدی از دلش غافل می‌شود، بی‌دلیل نیست. او چیزی در دل دارد که نمی‌تواند از طریق آینه به آن نگاه کند و ببیند.

هوش مصنوعی: شخصی که به خاطر زیبایی و ناز تو دچار خودپسندی شده، حالا در حالی که مست و غرق در غرور است، نمی‌تواند از می که رنگ حنا دارد دست بکشد.

هوش مصنوعی: از این مزرعه، به خاطر میوه‌ای که به دست آورده‌ام خجالت می‌کشم، مانند تبخالی که از شوق زندگی به دنیا می‌آورد.

هوش مصنوعی: پیری و کهنسالی به ما اجازه نمی‌دهد که دل و جرأت جوانی را داشته باشیم. با این حال، می‌توانیم با احتیاط و آرامش چند قدم به جلو برداریم، بدون اینکه خیلی به گذشته تکیه کنیم.

هوش مصنوعی: غیر از اشک‌های بی‌نظم من، نمی‌توان دانه‌ای را پیدا کرد که از ریشه‌اش جدا شده و آماده‌ی دویدن باشد.

هوش مصنوعی: تمامی تماشاگران و ناظرانی که به ظاهر می‌نگرند، به نوعی خود را از حقیقت بی‌خبر می‌دانند. من نیز سخنی را شنیده‌ام که درباره نشنیدن و بی‌خبری است.