هوش مصنوعی: در این جمع، بیدار شدن و آرامش داشتن ممکن نیست؛ هر چه هست، فقط آشفتگی است و بالا بردن خاک از زمین بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: اگر یک سجده برای نماز مناسب نباشد، می‌توان با یک حرکت همه‌ی بارهای دنیا را به دوش کشید و به خوبی انجام داد.

هوش مصنوعی: به خود مغرور نشو و فکر نکن که پایه‌ات مستحکم است، زیرا برطرف کردن مشکلاتت نیاز به هوشیاری و تلاش دارد. اگر به خیال راحت بر بالای پرنده‌ای بزرگ تکیه کنی، باز هم ممکن است سقوط کنی.

هوش مصنوعی: صبح تازه سر می‌زند و هر چیزی که هست بر هم می‌خورد، اما نمی‌تواند ما را آن‌قدر تحت تأثیر قرار دهد که به هم بریزیم.

هوش مصنوعی: افراد با روحیات خوب و پاک نمی‌توانند از بدشانسی‌ها و مشکلات رهایی یابند، زیرا در زندگی، نور و سایه به هم وابسته‌اند و نمی‌توان آن‌ها را به سادگی از یکدیگر جدا کرد.

هوش مصنوعی: آگاهی و فهم عمیق، خود به نوعی زوال‌پذیر است. اینجا وقتی به حقیقت وجود پی می‌بریم، آتش حرارت و روشنایی از چشم ما نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: مکان آرامش و آسایش تنها در دل انسان قرار دارد، پس ضروری است که حیرت و شگفتی را در خانه‌ای که مانند آینه است، بپذیریم و جا بدهیم.

هوش مصنوعی: خواسته‌ام دلیل و مدرکی برای طواف کعبه‌ای شود که در آن، از هر نشانه و نشانه‌ای که دارم، می‌توانم با دعا دست یابم.

هوش مصنوعی: عریانی و بی‌پوششی برای من جذابیت و خوشحالی ندارد، ای خیال باطل، چرا که مثل پیراهن مجنون باعث رنجش و غم می‌شود.

هوش مصنوعی: از ناامیدی و بی‌حوصلگی دوری کن و مرا در این حال رها کن. شنیدم که درد و غم مانند سرمه‌ای است که نمی‌تواند صدا کند.

هوش مصنوعی: اگر بیدل روشن شود، تو می‌توانی با دقت و بی‌هیچ تردیدی، از آغاز کار به پایان آن برسی.