هوش مصنوعی: ما با نگاهی شرمنده به تلاش و کوشش خود، به سختی در پی رفع نیازها و کمبودهایمان هستیم. در این مسیر، به نوعی ضعف و ناتوانی خود آگاهیم.

هوش مصنوعی: کنترل نفس‌تان را از دست ندهید، زیرا فرصت برای رفع مشکلات بسیار کم است. غنچه‌ای که در خاک افتاده، در اندوه قرار گرفته و به سختی می‌تواند دوباره شکوفا شود.

هوش مصنوعی: عشق شبیه یک آهنگ دیوانه‌وار است و ناله کردن نشان‌دهندهٔ حالتی است که بهانه‌ای برای بیان احساسات است. وقتی که لب‌ها بسته‌اند، سخت است که بتوان پرده از رازها برداشت.

هوش مصنوعی: شما با جلوه‌گری و زرق و برق خود، باعث می‌شوید که شرم و حیا از بین برود و در نهایت دست به کار می‌شوید تا آنگونه که دلخواه است، خود را بیارایید.

هوش مصنوعی: در هر شرایطی، نبودن راه‌حلی است که می‌تواند دل‌آشفتگی را تسکین دهد، زیرا دل زخم‌دیده نمی‌تواند مانند شیشه به راحتی آسیب ببیند و تنها را چاره‌اش ذوب شدن و دوباره شکل گرفتن است.

هوش مصنوعی: گردش زمان و حوادث، بر ما تأثیرگذار بوده و باعث شده است تا عفت و حیا دنیوی را کنار بگذاریم و به واقعیت‌هایی بپردازیم که ممکن است در ابتدا برای ما سخت و ناخوشایند به نظر رسیده باشد.

هوش مصنوعی: اگر چشمانت را به روی مردم بست‌های، باید بدانید که همه چیز در این جهان برای توست. این کار به چشمانت قدرت می‌دهد تا دوباره باز شوند.

هوش مصنوعی: عمر با تمام سختی‌ها و تلاطم‌هایش گذشت و هرگز به آرامش و سلامتی نرسید. تلاش‌ها و کوشش‌های من کافی نبود و بیشتر از آنچه که باید، طولانی و بی‌نتیجه شد.

هوش مصنوعی: ناتوانی نفس باعث شد که حبابی سکوت کند. اکنون سؤال این است که این رشته کجاست که بتوان نغمهٔ ساز را به هم بافت؟

هوش مصنوعی: بیدل می‌گوید: در این دو روز از عمر، ننگ زندگی برای هیچ‌کس مطلوب نیست. دل نباید به حرص و آز بیفتد و نگاهش به چیزهای نامشخص و ناپایدار باشد.