هوش مصنوعی: ما برای این که خود را به دیگران معرفی کنیم و از همدیگر پنهان بمانیم، مانند شمعی که در روشنایی خود خاموش شده، در اثر قدم‌های همدیگر در سایه رفته‌ایم.

هوش مصنوعی: مانند یاقوتی که از زیبایی و ارزش خود بی‌نظیر است، چرا نگرانی از اعتبار ما هستی؟ ما آبرویمان را حفظ می‌کنیم، در حالی که در دل آتش و اشتیاقی پنهان داریم.

هوش مصنوعی: به زیبایی و طراوت خطی که آنقدر سیاه و پرقوّت است که وقتی به آن نگاه می‌کنم، مانند سرمه‌ای است که در مژه‌ها وجود دارد و به طور نامحسوس در دور کمر پنهان شده است، افتخار می‌کنم.

هوش مصنوعی: این که بخواهیم نامی را با شیرینی و خوشایندی به زبان بیاوریم، شبیه به مغز پسته‌ای است که در شکر پنهان شده است. به نوعی، لذت و زیبایی آن نام، زبان را به حرکت درمی‌آورد و باعث شادی می‌شود.

هوش مصنوعی: خیال او آن‌قدر دارای جزئیات و پیچیدگی است که حتی در دل یک سنگ می‌تواند جرقه‌ای از آتش و نور پنهان باشد.

هوش مصنوعی: همه چیز در اینجا به آگاهی مربوط می‌شود، پس باید از توهم و بی‌خبری دوری کنی. وقتی شب کنار برود، دیگر سحر پنهان نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: از نیکی کردن افرادی که با ذات ناپاک آمیخته‌اند، بهره‌ای نخواهی برد. آبی که در نیشتر پنهان شده، شریف و گوارا نیست.

هوش مصنوعی: اگر از خواب عمیق مثل شمع بیدار شوی، روشن می‌شود که چه اندازه در بند و قید مشکلات و مسائلت هستی و سر پنهانت در چه وضعیتی قرار دارد.

هوش مصنوعی: به دیدار زیبایی‌ام می‌آیم، در حالی که از جدایی‌ام می‌گذرم. راز من در عشق به زیبایی است، چه آشکار باشد و چه پنهان.

هوش مصنوعی: در پیشانی‌ام نشانه‌هایی از خجالت و سرنوشت نهفته است، که در این صفحه به وضوح قابل مشاهده‌اند. عرق‌های سردی که از شرم می‌ریزد، گواهی بر احساسات عمیق من است، و در دل این نوشته‌ها، چشمان بسیاری به تماشای مرا واداشته‌اند، هرچند که پنهان‌اند.

هوش مصنوعی: معنی این بیت به این شکل است که در فهم و درک عمیق، فضایی وجود دارد که می‌تواند در جیب هر کسى قرار بگیرد. اما در اینجا، کسی که بی‌احساس و بی‌خبر است، نمی‌تواند به چیزی جز بال و پر پنهان دست یابد. این بدان معناست که برای درک واقعی و استفاده از امکانات، باید توانایی و آمادگی لازم را داشت.