هوش مصنوعی: عمرهای طولانی در پوشش و حجاب اسراری از وهم و خیال ما گذشت و در نهایت، این واقعیت که خود را حقیقت می‌دانستیم، مانند زنگاری بر آیینه، برطرف شد و معلوم شد که زندگی ما به چه چیزهایی وابسته است.

هوش مصنوعی: با حضور ما، سردی‌ها و ناامیدی‌ها بی‌مقدار می‌شوند، چرا که دامن صبح، آغشته به غبار ناشی از کار و تلاش در کوره آهنگری است.

هوش مصنوعی: آدمی برای تأمین نیازها و زندگی خود، در جهانی پر از فریب و نیرنگ و محدودیت‌ها گرفتار شده است. او به خاطر نیاز به آب و غذا، مانند پرنده‌ای در قفس محبوس شده است و نمی‌تواند آزادانه زندگی کند.

هوش مصنوعی: آن آرزوی خانه‌ای که به بهشت تشبیه شده، زیبایی‌هایی دارد اما در واقع در ابهام و भ्रम و تردید قرار دارد.

هوش مصنوعی: در هر سو، جامی از خیال و تفکر نادرست به چشم می‌خورد که در واقع این چشمان فریبکار، به دور خود می‌چرخند و در میان این جمع، ما را به اشتباه می‌اندازند.

هوش مصنوعی: مدت زیادی نمی‌توانی تحت تأثیر قرار بگیری، زیرا زندگی پر از شادی و لذتی است که حتی در لحظات غم نیز می‌توان خندید؛ گریه هم در واقع نشانه‌ای از زندگی و احساسات عمیق است.

هوش مصنوعی: اگر به اهمیت تقدیر و سرنوشت آگاه نباشی، نمی‌توانی تنها با تلاش و برنامه‌ریزی، بی‌نیازی و موفقیت را به دست آوری. علم و فن نیز جایگاه ویژه‌ای دارند و بدون درک مقدرات، نمی‌توان به نتیجه‌ مطلوبی دست یافت.

هوش مصنوعی: این بیت به ما می‌گوید که زندگی ما مانند یک بنای آجری است و غفلت از آن می‌تواند ما را به مرگ و نابودی نزدیک کند. مردم به دلیل بی‌توجهی به زندگی خود، مانند خشت‌هایی هستند که برای ویرانی این بنا گذاشته شده‌اند. بنابراین، از خود غافل نشوید و سعی کنید برای ساختن یک زندگی بهتر و محفوظ‌تر تلاش کنید، زیرا هر یک از ما می‌توانیم بخشی از این ویرانی یا بازسازی باشیم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از تأثیرات و بی‌عملی زندگی اطلاع ندارد. شمع به خاطر شرم و حیا ذوب می‌شود. تو اما با زر برای خودت اشکال و مشکلات درست نکن.

هوش مصنوعی: دوری از خود نیاز به تلاش زیادی ندارد؛ مثل شمع که تنها با یک چرخش رنگ می‌گیرد و نیازی به چرخش‌های فراوان ندارد.

هوش مصنوعی: تلاش بی‌صدا نشانه‌ی پایداری روحیه در نوشتن است؛ نفس در اثر سوختن به مانند آتش، گرم و درخشان می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر تلاش‌های بی‌پایان و انتظار برای مرگ، بدن پیر و فرسوده نمی‌تواند زیاد دوام بیاورد و به همین خاطر احساساتی قوی به وجود می‌آید که قوی‌ترین دیوارهای زندگی را در هم می‌شکند.

هوش مصنوعی: زیبایی و هنر بیان به سادگی به دست نمی‌آید. برای اینکه کلام زیبا و دلنشین باشد، باید تجربیات و احساسات عمیق را پشت سر گذاشت و از دردها و چالش‌ها عبور کرد تا رنگ و بویی خاص به سخن داده شود.

هوش مصنوعی: در کارگاه انتظار ما، تسلی و آرامش وجود داشت؛ مانند پنبه‌ای که آرامش را به ما هدیه می‌دهد و بوی خوش پیرهنی را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر بر زمین ریختن خون پای من باعث افتخار و آبرو شود، پس رنگ حنای تو نشان از ارزش و اصالت آن است.

هوش مصنوعی: زندگی انسان را از مرگ آگاه می‌سازد و حزن و اندوه ناشی از رفتن در این دنیا محو می‌شود، اگر که آمدن و وجود داشته‌ایم.