هوش مصنوعی: مدت زیادی است که در چشم‌هایم اشک وجود دارد و چهره‌ام را پنهان کرده‌ام. این اشک‌ها نشان از شرم من دارند، چون نمی‌خواهم زشتی‌های دلم و احساسات عمیق‌ام را به نمایش بگذارم.

هوش مصنوعی: ما از دل‌های پر از خیال‌های نادرست زاده شده‌ایم. در حقیقت، دود ما نتیجه‌ی همین احساسات نادرست است و اشک‌هامان نیز نشانه‌ی همین درد و کباب شدن است.

هوش مصنوعی: ما در برابر خود مثل موجودات شب‌زی هستیم که در تاریکی نماد تاریکی را نشان می‌دهند. هرچند که در واقع روشنایی داریم و مانند خورشید هستیم، اما گاهی اوقات در شرایط سخت و ناهماهنگ قرار می‌گیریم که موجب می‌شود روشنایی ما به خوبی دیده نشود.

هوش مصنوعی: شخصی که در اینجا صحبت می‌کند، به حال و هوای شلوغ و هیجان‌انگیز مستان اشاره می‌کند. او می‌گوید که از ما در مورد عمیق بودن و حقیقت‌ داشتن تجربیات‌مان سوال نکنید، چرا که ممکن است آنچه نشان می‌دهیم، در واقع فقط یک جھل و فریب باشد.

هوش مصنوعی: دانش و علم مانند ظرفی است که معرفت در آن قرار می‌گیرد، اما این معرفت تنها در خیال و توهم وجود دارد. از چه چیزی صحبت می‌کنیم وقتی که ما در عالم خواب و خیال سرگردانیم؟

هوش مصنوعی: پروازهای بی‌هدف و بی‌سامان در آشیانه‌ی پرنده‌ای افسانه‌ای به نتیجه‌ای نمی‌رسد، و ما تنها شعله‌هایی از سنگ را بر دوش داریم. کاش کمی نور و روشنایی به ما بتابد.

هوش مصنوعی: داستان‌ها و رازهای زیادی در دل‌هایمان وجود دارد، اما چه فایده‌ای دارد اگر کسی که می‌داند، آن‌ها را بخواند؟ ما خودمان مانند یک کتاب هستیم که مطالب جالبی برای گفتن داریم.

هوش مصنوعی: هر گام که برمی‌داریم، باید با آگاهی و حس عمیق نسبت به دنیای اطراف باشد، زیرا مانند ناله‌های زنجیری که یک پا را محدود کرده، احساسات و تجربیات ما نیز ما را به چالش می‌کشند و همزمان حس و حرکتی را به ما می‌دهند.

هوش مصنوعی: دل، مکانی است برای احساسات و عواطف، و نوشته‌های آن همچون یک معماست. از نقطه‌ای که به آن می‌نگریم، چه می‌توانیم بگوییم جز این‌که ما انتخابی در زندگی هستیم.

هوش مصنوعی: ای کاش فرصتی پیش می‌آمد تا آبروی وجودمان محفوظ بماند و از این لحظه‌های پر درد و اندوه که مانند حباب fleeting و زودگذرند، بهره‌برداری کنیم.

هوش مصنوعی: تنها حقیقت از آغاز تا پایان دنیا برای ما نمایان خواهد شد و اگر با ما صحبت کنید، فقط یک کلمه بی‌پاسخ خواهیم داشت.

هوش مصنوعی: نادانی تا چه حد می‌تواند به ما آسیب بزند. ما دعا نمی‌کنیم و در حقیقت به اندازه‌ای که دعای ما مستجاب شود، درک و دانش نداریم.