هوش مصنوعی: ما در محنت و سختی هستیم اما از شکایت و ناراحتی بی‌خبر. سر بر بالین خوشی گذاشته‌ایم و برای سختی‌ها و مشکلات گذشته‌مان نگرانی نداریم.

هوش مصنوعی: ما مقصد مشخصی نداریم، اما همیشه در فکر سفر و راهی برای ادامه مسیر هستیم.

هوش مصنوعی: ما مانند اشک به زمین می‌ریزیم و در این حال، ارزش و دارایی‌مان به نابودی می‌رود.

هوش مصنوعی: ما به خاطر نیاز و درخواست خود، به طور مداوم در حال سجده و دعا هستیم، درست مانند کسانی که نمازی مستحب می‌خوانند.

هوش مصنوعی: یک بار با جان و دل موسیقی‌اش را بنواز، زیرا هیچ‌کس نمی‌داند ما در کدام زنجیره و سرنوشت قرار داریم.

هوش مصنوعی: ما را در مقابل ناتوانی‌امان به سخره نگیر، چون زمین که زیر زلزله‌ها خوابیده و هر لحظه ممکن است دچار لرزش شود.

هوش مصنوعی: از جزئیات زندگی ما می‌توان درس گرفت، شبیه به ساختار جمله‌ای که فاصله‌ها را مشخص می‌کند.

هوش مصنوعی: امتحان گلفروش نشان می‌دهد که ما مانند غنچه‌ها یکدل و یکپارچه هستیم، در حالی که در دل‌هایمان احساسات و خواسته‌های متفاوتی داریم.

هوش مصنوعی: در نهایت، خوشی در جدا شدن از یکدیگر است؛ ما در روابط خود خوب عمل نمی‌کنیم و در واقع زیان‌بار هستیم.

هوش مصنوعی: ما به خاطر سخنان بی‌محتوا و بی‌ارزش منکر ارزش‌های واقعی هستیم.

هوش مصنوعی: از اینکه به کمال ما حسادت می‌کنی شرمنده باش، ما فقط به اندازه یک قطره و حباب، ظرفیت داریم.