هوش مصنوعی: ما به قدری از درد و رنج دیگران آگاهیم که حتی اگر فقط یک ناله کنیم، احساسات‌مان به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد و به ما انگیزه می‌دهد که برای کمک به آن‌ها حرکت کنیم.

هوش مصنوعی: عاشقان در زندگی خود، به دنبال آرامش و راحتی هستند. اما این راحتی همیشه با چالش‌ها و مشکلات همراه است. اگر دردی وجود نداشته باشد، احساسات و دغدغه‌ها نیز کمتر می‌شود و در واقع، ما همیشه با مشکلاتی روبرو هستیم.

هوش مصنوعی: شما از ما می‌پرسید که چطور مانند حبابی که در آب می‌ترکد و آتش را درون خود دارد، ما نیز اثرات زیادی داریم. ما به شدت تأثیرگذاریم و این اثرات از کمال ما نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: ما از خاک به وجود آمده‌ایم و در زندگی‌مان هیچ افتخاری نتوانسته‌ایم به دست بیاوریم. رنگ و بوی سبزه‌ها را در زندگی‌مان داریم، اما همچنان در پناه و دامن خاک بلا قرار داریم.

هوش مصنوعی: هرچه شعله بیشتر غمگین و خاموش شود، خود به خود از بین می‌رود. اما در حین اینکه پرچم‌مان زمین می‌افتد و پروازمان متوقف می‌شود، باز هم ما روحی تازه و پر از انرژی داریم.

هوش مصنوعی: در هر سمت و سو، او مانند آینه‌ای بر ما معلوم است و هیچ پرده یا مانعی وجود ندارد که آن را از ما پنهان کند، اگر بخواهیم آن را کنار بزنیم.

هوش مصنوعی: هیچ ناله‌ای از ما بلند نشده و گلی را پرورش نداده‌ایم، درست مثل دل‌مان که در آب معلق است و در آتش می‌سوزد.

هوش مصنوعی: ما در اینجا با حالتی خاص و مقدس مانند احرام به سر می‌بریم و از هر گونه ترس و وحشتی دور شده‌ایم. در این حالت، اگر غفلت کنی، دیگر نمی‌توانی از ما جدا شوی و ما را نخواهی توانست ترک کنی.

هوش مصنوعی: برداشتن سختی و دشواری از زندگی افراد بدشانس کار آسانی نیست. مانند داغ و نشانی که بر گل‌های لاله در شامگاه بی‌سحر می‌ماند، ما نیز چنین احساسی را تجربه می‌کنیم.

هوش مصنوعی: نمی‌توانیم از تأثیر وجودمان روی زندگی غافل شویم. حتی اگر به خاک تبدیل شویم، در دل و ذهن ما امیدی جاری است.

هوش مصنوعی: بر روی سجده‌گاه خود هستیم و لازم نیست از شرایط آرامش ما بپرسی، چون همانطور که پیشانی‌مان را به زمین گذاشته‌ایم، آرامش و راحتی‌مان در زیر سرمان قرار دارد.

هوش مصنوعی: بیدل، از ما که ناتوان هستیم، توقع نداشته باش جرأت و شجاعت داشته باشیم. ما از هر آنچه که می‌گویید، بیشتر داریم.