هوش مصنوعی: اگر انسان از شوخی و بازیگوشی دوری کند، به خاطر طبیعتش، شرم و حیا به او فشار می‌آورد و در نتیجه، او را در برابر زیبایی‌های زندگی به نوعی می‌آزارد.

هوش مصنوعی: در هوای پایانی هدف، خوب است که هوشیار و آماده باشیم. جوانی، مانند موهایمان همیشه تازه و سرزنده است. تا وقتی صبح پیری نرسیده، نباید شرمنده و بی‌توجه باشیم.

هوش مصنوعی: عالم به سختی تلاش می‌کند، اما نمی‌تواند پیشرفت کند زیرا در رفتار هر فردی، ذاتی برای تأثیرگذاری وجود ندارد.

هوش مصنوعی: افراد با فرهنگ و ادب در هر کیفیتی از خود احتیاط و بی‌جرأتی نشان می‌دهند. حتی اگر رنگ و ظاهری متفاوت داشته باشند، بی‌نقصی و بی‌گناهی آنها زیر سایه شرم باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: بهترین و زیباترین چیزها را به یاد نمی‌آوریم که حسرتی برای سالخوردگان نشود، زیرا با ترکیب شیر و شکر، چیزی به وجود نمی‌آید که مایه شرمساری باشد.

هوش مصنوعی: عار و ننگ بی‌کاری هیچ کس را بی‌زحمتی رها نکرده است. همین خفت و شرمندگی مثل قیر از خاک سیاه می‌چکد.

هوش مصنوعی: رهایی از وابستگی کار آسانی نیست و برای دستیابی به این هدف، باید تلاش و شور جنون‌آمیز را به خرج داد. به عبارت دیگر، تنها با زور نمی‌توان از درد و رنج‌ها فرار کرد.

هوش مصنوعی: عشق به خاطر تظاهرها و سخت‌گیری‌های ما تحت تأثیر قرار گرفته است و از سر تسلیم و خودداری مجنون، به صورت ناله‌ای به وسعت زنجیرهای شرم بروز می‌کند.

هوش مصنوعی: از این نازک‌بافی نمی‌توان انتظار جوانمردی داشت، زیرا مانند آینۀ در آب، ضربه‌های شمشیر بی‌رحمانه است.

هوش مصنوعی: مردم غافل به خاطر بی‌خبر بودن خود، با محدودیت‌هایشان دست و پنجه نرم می‌کنند. ای کاش این تدابیر و تدبیرهای ظاهری که به کار می‌برند، به خاطر تقدیر و سرنوشت نباشد و از آن خجالت بکشند.

هوش مصنوعی: اگر رندان بی‌ادعا باشند و وارد حاشیه‌ها نشوند، هیچ مانعی نمی‌تواند جلوی آن‌ها را بگیرد. از هند تا کشمیر، همه جا پر است از شرم و حیا، اما رندان به راحتی از آن عبور می‌کنند.

هوش مصنوعی: کتاب مقدس ما که در حضورش آموخته‌ایم، دارای عبارات بهت‌آور و تفسیری است که باعث خجالت می‌شود.