هوش مصنوعی: از باغی که در آن به ظلم و ستم بزرگ شدم، آنقدر به رنگ خون درآمدم که رنگ آشنا شدم.

هوش مصنوعی: من بوی گلی را استشمام کردم که دیوانگی و زیبایی جهان را به همراه داشت. با یک نفس، دنیایی از سحر و جادو را احساس کردم و دچار حیرت و شگفتی شدم.

هوش مصنوعی: دل من چیزی نیست که با تلاش و کوشش، به آرامی به دست آید؛ بلکه به جای آن، در حال حاضر به دلیل پشیمانی و شکست، مانند دانه‌ای در آسیاب شده‌ام.

هوش مصنوعی: زندگی‌ام به خاطر حوادث و سختی‌ها تحت تاثیر قرار گرفته و مانند هدفی برای تیر سرنوشت شده‌ام.

هوش مصنوعی: پیام بوی گل به من نمی‌رسد، آیا این دنیا از کجا به وجود آمده است؟

هوش مصنوعی: زبان من فقط از خوبی‌های کریم صحبت می‌کند. من، که در این دنیا سلطان شادی‌ها هستم، حالا تا حد گدا پایین آمده‌ام.

هوش مصنوعی: خداوندا، چه نعمت بزرگی است که با وجود ناتوانی‌ام، به من اجازه داده‌ای تا با قدرت بزرگ تو در ارتباط باشم.

هوش مصنوعی: از این سردرگمی که نفس، تفاوت و یگانگی او را به هم می‌ریزد، می‌نوشند و من بیچاره شده‌ام.

هوش مصنوعی: کسی مثل من که عمر خود را قدردانی نکرده است، نباشد. بعد از اینکه از گل جدا شدم، به تازگی با بهار آشنا شدم.

هوش مصنوعی: من باید از شرم نادانی خود بیدار شوم. هرگز زیر پای کسی نمی‌گویم، اما احساس می‌کنم که به مقام والایی رسیده‌ام و مانند طاووس راه می‌روم.