هوش مصنوعی: من آرزویی را به دقت بسته‌بندی کردم و به گنجی گرانبها تبدیل شدم. حسرتی را که در دل داشتم، از چشم‌هایم بیرون ریختم و به شخصی باوقار و با معنی تبدیل شدم.

هوش مصنوعی: آزادی‌ام به گونه‌ای بود که احساس شرم و حیا به من دست می‌داد. به هر بار نامنظم‌تر شدن اوضاع، ورق را برگرداندم و از هم پراکنده شدم.

هوش مصنوعی: زندگی من از آغاز به خاطر مشکلاتش به پایان رسیده است و از شراب تنها یاد شکستن دل و درد را دارم تا به حال به این حالت دچار شده‌ام.

هوش مصنوعی: هر دو جهانی که وجود دارد، به مانند خانه‌ای برای نقاشی شده است تا من در خیال و تصوراتم به شکلی بی‌نظیر و بدون اثر پیدا شوم، شبیه به نام پرنده‌ی افسانه‌ای عنقا.

هوش مصنوعی: گل‌های بی‌نقاب، که نشان‌دهنده زیبایی و زودگذر بودن هستند، در خوشی و بی‌توجهی صبح نمی‌مانند. آن‌قدر در آغوش تو مانده‌ام که حالا دیگر رسوا و شناخته شده‌ام.

هوش مصنوعی: عشق در دنیای فریب و ترفندها بسیار پیچیده است. در ذهن خودم مانند مجنون عاشق بودم و به سوی لیلا راستین رفته‌ام.

هوش مصنوعی: با وجود کثرت و تنوع بسیار در عالم، من به طور جدی تلاش کردم که به اصل واحد و واحدت الهی پی ببرم و در نتیجه به شناختی عمیق از این یگانگی دست یافتم.

هوش مصنوعی: دل من در تلاش برای خودداری و کنترل، احساس تنگی می‌کند. اما در واقع، درون من دریایی از احساسات و آرزوها وجود دارد که همانند رم آهو، به وسعت صحراست.

هوش مصنوعی: آرامش و آسودگی تنها در مکان‌هایی که هیچ نشانی از آنها وجود ندارد، پیدا می‌شود و من به خاطر لطافت و زیبایی‌ها به جایی دچار شدم که شبیه به میدان مبارزه‌ای است برای بازی‌های دلنشین.

هوش مصنوعی: تنها در دنیای خیال به چیزی با ارزش برنمی‌خورم؛ به همین اندازه که من به وجود و هستی چشم دوخته‌ام.

هوش مصنوعی: حیرتم به حدی رسیده که زمین را زیر پا گذاشته و در فکر فرو رفته‌ام، و اگر نه، وقتی مژگان پری را به اطراف می‌پاشد، من مانند مرغ عنقا به اوج می‌رسم.