هوش مصنوعی: من نه به خاطر زیبایی و نه به خاطر خاص بودن به تو نزدیک می‌شوم، بلکه به دلیل یک نیاز درونی به تو می‌رسam.

هوش مصنوعی: تا زمانی که مشکلات و نارسایی‌ها را پشت سر می‌گذارم، به آرزوها و زیبایی‌های خود می‌رسم.

هوش مصنوعی: از خاکستر من هنوز نشانه‌هایی باقی مانده است؛ بی‌تو دوباره احساس سوختن می‌کنم.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم به جایی برسم که اشکی از چشمم بریزد تا بتوانم دل‌سوخته‌ام را تسکین دهم.

هوش مصنوعی: خبر خوشی دربارهٔ وصل و خوشبختی من نمی‌رسد، نمی‌دانم این صدا از کجا می‌آید و چرا به من می‌رسد.

هوش مصنوعی: در حال حاضر در حال تجربه یک حس شدید انتظار و longing هستم، که مانند ساغری از چشمم در حال جاری شدن است.

هوش مصنوعی: من که وارث تجربه‌هایم، نمی‌توانم از سرنوشت این دنیا فرار کنم و راهی برای نجات ندارم.

هوش مصنوعی: من هیچ تلاشی برای به دست آوردن دنیا نکرده‌ام، اما اگر قدمی به جلو بردارم، به آن چیزهایی که می‌خواهم می‌رسم.

هوش مصنوعی: اگر همین نفی خودم در واقع نشانه‌ای از وجود است، پس بدون شک به هدف و مقصود خواهش می‌رسم و به آن دست پیدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: تلاش می‌کنم که اشک‌هایم به گونه‌ای بریزند که از چشمانم تا مژگانم در نوسان باشند و بالا و پایین بروند.

هوش مصنوعی: اگر حقیقت من این است که هر جا باشم به نوعی به واقعیت می‌رسم، پس معنای واقعی زندگی در هر مکانی وجود دارد.

هوش مصنوعی: به جایی نرسیدم و هنوز نمی‌دانم تا چه زمانی باید به دنبال افتخار و تمایز بگردم.