هوش مصنوعی: امشب آن معشوق دل‌ربا را می‌بینم، دوباره از خود بی‌خود می‌شوم و به حالتی دیگر می‌روم.

هوش مصنوعی: عشق به من آزمایشی می‌دهد که در آن حسادت و غم را تجربه می‌کنم.

هوش مصنوعی: گریه و ناله بهانه‌ای برای عذرخواهی من هستند، اما درد من به قدری عمیق است که رازهایم را برملا می‌کند.

هوش مصنوعی: دل را به زیبایی موهای معشوقه‌ام سپرده‌ام و امیدوارم عمرم طولانی شود تا از این عشق بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: هر یک از موهای من با نغمه‌ای خاص هموار شده است، مگر اینکه آن شیرین‌نغمه‌ی محبوب به من برسد.

هوش مصنوعی: آنچه از نواهای ساز به گوش می‌رسد، به رقیبان نمی‌تواند برسد.

هوش مصنوعی: من از نگاه تو آنقدر دور افتاده‌ام که به اندازه یک مژه نیازمند محبت و توجه تو هستم.

هوش مصنوعی: انسان باید در طول عمرش تلاش کند و از خود بی‌خود شود تا به مقصود و نیازهای روحی‌اش برسد.

هوش مصنوعی: رنگ زیبای ارزش‌هایم در اثر شکست‌های مختلف به من می‌رسد.

هوش مصنوعی: خدایا، اگر اندیشه‌ام از دست برود، باز هم به دامن او بازمی‌گردم.

هوش مصنوعی: صبح که با شبنم‌ نشسته در این گلزار، از نفس‌هام اندکی ذوب و ناپدید می‌شوم.

هوش مصنوعی: آنقدر مجذوب دیدار تو هستم که حتی برای آینه هم ناز می‌کنم.