هوش مصنوعی: دل خود را برای خوشی و شادمانی به تو سپرده‌ام، پس مدتی در این خوشحالی بمان. تو ساغری داری که می‌تواند رنگ و حال من را تغییر دهد، پس مثل یک معمار باش و زندگی‌ام را شکل بده.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی دل آرامی داشته باشی، باید با دقت به سخنان و معانی توجه کنی و از دشواری‌ها و مشکلات عبور کنی.

هوش مصنوعی: اگر دلت از فکر او بیزار باشد، حتی اگر جانت در پی وصالش باشد، نباید با کسی که یکرنگ و صادق است، در آمیختی.

هوش مصنوعی: تا وقتی که نگاه و مژگان زیبایت را در هر جا می‌بینم، به خاطر تو هر دشواری و مشکلی مانند خاری یا گلی به راحتی قابل تحمل است. هر جایی که قدم می‌گذاری، باید زمین هموار و مناسب باشد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نباید به دیگری بی‌دلیل اتهام بزند، حتی اگر در زندگی‌اش از حمایتی برخوردار نباشد، بهتر است در کنار دیگران و تحت سایه یک دیوار آرامش داشته باشد.

هوش مصنوعی: عارضه‌ی ننگ و شرم از بی‌کاری و بی‌فایده بودن را نمی‌توان به‌راحتی تحمل کرد. باید تلاش و کوشش کن تا همیشه در کار و فعالیت باشی و از دست دادن فرصت‌ها پرهیز کنی.

هوش مصنوعی: نقش پای کسانی که رفته‌اند، در خواب و خمار به چشم می‌آید. به این معنی که ای کسی که در خواب و بی‌تحرکی به سر می‌بری، مراقب باش.

هوش مصنوعی: آزادی‌خواهان در برابر مشکلات و موانع زمانه تنها به ناله و شکایت نمی‌پردازند، بلکه باید مانند کوه استوار و مقاوم باشند.

هوش مصنوعی: پس از دنباله‌دار بودن و تکرار غرور، فرصتی فراهم آمده که با چند جرعه از مشروب، خود را در لذت و شادی این دنیای مملو از خوشی غرق کنی.

هوش مصنوعی: تا کی باید در اطراف خود بچرخی و وقتت را تلف کنی؟ بهتر است تمرکز خود را روی کارهای ارزشمند بگذاری و مانند پرگاری دقیق و هدفمند، در کار خود تلاش کنی.

هوش مصنوعی: هر چه بیشتر چشمانت را باز می‌کنی و زیبایی‌ات را نمایان می‌کنی، در آغوش تو جلوه‌گری می‌کند. پس ای نگاهت، قدر این فرصت را بدان و برای دیدن همت بگمار.

هوش مصنوعی: در نهایت، بیدل باید از چشمان خود برود، زیرا که حتی ذره‌ای از او کم نخواهد شد. تا زمانی که هستی، همین مقدار را داشته باش.