هوش مصنوعی: بهار همچون پر طاووس زیبایی به خود می‌گیرد و مزه‌ای شگفت‌انگیز از شکوفه‌ها و گل‌ها را به ارمغان می‌آورد. گلزار بهاری جلوه‌ای دل‌نواز و وafi و زنده دارد که نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: شبنم و رطوبت صبحگاهی ما را به اندیشه و تفکر وامی‌دارد، چرا که از دل هر ذره، یک طوفان دیگر بهاری وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر جا که گل‌ها شکوفه می‌زنند و زیبایی و رایحه‌شان منتشر می‌شود، نشان از این دارد که بهار در حال آمدن است و باید آماده سفر و تغییر باشیم.

هوش مصنوعی: تا وقتی که زیبایی را دیدی، پنهان شد. تا وقتی که رنگ را مشاهده کردی، از بین رفت. وقت تماشای بهار فقط به اندازه ای است که فرصت داری.

هوش مصنوعی: عشق، دلیل تپش و آرامش ماست و از دل گل تا نشانه‌های سنبل، بهار از همه چیز خبر دارد.

هوش مصنوعی: ای خرد، مانند بوی گل، دیگر به سراغ ما نیا؛ ما را در جنون و دیوانگی رها کرده‌ای و حالا می‌خواهیم ببینیم این بهار چه نتیجه‌ای خواهد داشت.

هوش مصنوعی: از زیبایی‌های این گلستان بهره‌ ببر، زیرا زمان زیادی برای لذت بردن نیست. در خنده‌های گل، بهار بال و پر دارد و باید از آن استفاده کرد.

هوش مصنوعی: بوی گل مدتی است که به رنگ خون آغشته شده و بلبل تنها درد دلش را در سینه‌اش دارد، بهار هم به همین حال است.

هوش مصنوعی: لاله‌ای سوزان و گلی با دامن پاره، و بلبل نالان در این باغ، جز عبرتی از این طبیعت، بهار چه چیز دیگری می‌تواند به ارمغان آورد؟

هوش مصنوعی: در زندگی باید به دنبال خوشی و شادابی باشیم، چرا که هیچ چیز خالی از رنگ و طراوت نیست. هر کجا هم که برویم، بهار همیشه در ذهن ما باقی می‌ماند و می‌تواند زیبایی‌ها و شادی‌ها را به یاد ما آورد.

هوش مصنوعی: مدت طولانی‌ست که زخم دلم را در دل خود پنهان کرده‌ام، در آغوشی که من دارم، جایی که سحر بهار وجود دارد.

هوش مصنوعی: ما از قدیم به اصول طبیعی و ذات خود آشنا هستیم، ای آگاهی! چند روزی است که بهار ما را نادیده گرفته و بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: چند بار باید فریب جذابیت‌های ظاهری را خورد؟ شبنم‌ها جزو دنیای خیال هستند. بیدل (دلی رنجیده) در نگاه خود به بهار، احساساتی عمیق و روشنی دارد.