هوش مصنوعی: اگر کسی با این ناز و زیبایی راه برود، آن شخص مست و مدهوشی که به تماشای اوست، از شدت حیرت و شگفتی به طور ناخواسته رنگ حنای خود را فراموش می‌کند و غرق در شوک می‌شود.

هوش مصنوعی: کسب فضیلت و کمال به مانند آینه‌ای است که نشان‌دهنده تواضع و فروتنی است. در حالی که زیبایی و ثروت ممکن است انسان را به خودغرضی و غرور بکشاند، شخصیتی که از آن شرم داشته باشد، به سوی کمال و رشد پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: بعضی از مردم به خاطر امیدهای نامحتمل و بی‌پایه، تلاش می‌کنند و حتی اگر تلاش‌هایشان به نتیجه نرسد، همچنان به ادامه دادن ادامه می‌دهند.

هوش مصنوعی: آسودگی و آرامش برای من مانند ریگ در جریانی است که نمی‌توانم به راحتی به آن دست یابم. در حالی که در جستجوی کمال و خواسته‌هایم هستم، حتی اگر درد و رنج هم داشته باشم، باید به پیش بروم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی در زیبایی‌های طبیعت گردش کنی و از گل و لاله لذت ببری، هر کسی که به تو نپیوندند و در این سفر همراهیت نکند، مجبور است برود.

هوش مصنوعی: من lágrimas de حسرت را مثل سیل می‌بینم که در این دشت زندگی آرام و بی‌پاسخ به دنبال غباری است که هیچ‌گاه فرونمی‌نشیند و همچنان در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: زندگی هر کسی در این دنیای پرهیاهو بی‌فایده نیست و هرکس تا زمانی که نفس می‌کشد، به راه خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: به چه مدت می‌خواهی به بحث و گفتگو ادامه دهی وقتی که فرصتی در کار نیست؟ ای کسی که از نعمت‌ها محروم هستی، وقتت به سرعت در حال گذر است.

هوش مصنوعی: من از بی‌عدالتی و فقدان فرصت‌ها به کجا بروم؟ جرأت رفتن ندارم و او به راحتی در حالت مستی در گذر است.