هوش مصنوعی: اگر دستی که به طلب و انتظار دارد به طمع بیفتد، قناعت باعث می‌شود لبخند بر لبانش بنشیند.

هوش مصنوعی: اگر تو در لذت‌های این دنیا غرق شده‌ای، این شکر مانند دکانی باعث می‌شود که تب و تپش قلبت افزایش یابد.

هوش مصنوعی: به مانند موجی باش که جواهر را حمل می‌کند و هیچ محدودیتی برای کار کردن ندارد؛ ادب و تربیت هم می‌تواند به تو کمک کند.

هوش مصنوعی: درب باز کردن به سمت آرامش و سلامت، مختص کسی است که از چهره‌اش نشانه‌های خشم و ناراحتی دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: شیشه را نشکن، زیرا قلب هم از این درختان در حال رشد در حلب، رنج می‌برد و آسیب می‌بیند.

هوش مصنوعی: سایهٔ درخت پرثمر طوبی بر ما نیست، پس به جای ما، برگ مو را می‌چسباند.

هوش مصنوعی: ای نور روشنایی‌بخش جمع و جوانی، صبحی که در انتهای شب فرا می‌رسد، آنچه را که شب به امانت گذاشته است، برمی‌گرداند.

هوش مصنوعی: هر کس که به اصل و نسب خود افتخار می‌کند و به آن می‌نازد، باید از عدم پوشش و حرمت خود شرم کند.

هوش مصنوعی: به طور ناگهانی و بدون توجه، پنبه‌ را از مینا جدا نکن، زیرا این پری از بند خود آزاد می‌شود.

هوش مصنوعی: بی‌ادب‌ها بر روی غنچه‌ها دست نمی‌زنند، زیرا این کار باعث می‌شود که گل لبخندش را نمایان کند.

هوش مصنوعی: در درون انسان، احساسات و افکاری وجود دارد که به چشم نمی‌آیند، اما آدمی بی‌توجه به آن‌ها، در طول روز و شب به طور مداوم به آنها می‌اندیشد و تحت تأثیرشان قرار می‌گیرد.