هوش مصنوعی: هر کسی که می‌خواهد به عمق سخنان پی ببرد و معناهای آن را درک کند، ابتدا باید در آرامش و تنهایی فکر کند و فضا را برای تفکر خود آماده کند.

هوش مصنوعی: از گفتگو با کسانی که ذات ناپاکی دارند، دوری کن؛ زیرا زشتی یک شخص در هزار آینه خود را نشان می‌دهد و رسوا می‌شود.

هوش مصنوعی: برای زندگی‌ات باید سال‌ها با سکوت و بی‌زبانی بسازی، تا آن خاموشی‌ات بتواند مانند آینه چیزهایی را بیان کند.

هوش مصنوعی: زندگی انسان با چالش‌های بسیار و سختی‌های فراوان همراه است. اما در میان این مشکلات، افرادی پیدا می‌شوند که با شجاعت و اراده خود، می‌توانند از این سختی‌ها عبور کرده و به موفقیت دست یابند، درست مانند موجی که با قدرت از دریا برخاست.

هوش مصنوعی: هر کسی که در صحبت‌های اهل علم و نظر قرار بگیرد، از حیا و شرم دور می‌شود، مانند این که تنها به خاطر این که در چشم مردم باشد، به خود اجازه می‌دهد کارهای ناپسند انجام دهد.

هوش مصنوعی: احساسات عمیق و صمیمی می‌تواند مانند گرمایی باشد که آینه‌های دل را صیقل می‌دهد و این شعله، مانند شمعی که درخشان است، قابلیت دیدن داغ‌ها و زخم‌های دل را به ما می‌دهد.

هوش مصنوعی: چاره کردن درد دل سخت است، مگر کسی که مانند آب، گوهری را بگشاید و آزاد کند.

هوش مصنوعی: صبح با نور خود از دامن آسمان می‌دمد و وقتی که می‌خواهد به تصویر تو در آینه نگاه کند، باید قلمی برای نوشتن زیبایی تو داشته باشد.

هوش مصنوعی: شانه‌ی خوشبختی به موهای تو ارزش و اهمیت داده است، وقتی که در لحظه‌های شاد و رندانه، دل را در آتش عشق بسوزاند.

هوش مصنوعی: خاک مجنون هیچ تکیه‌گاهی ندارد جز گردبادی که فریادی باشد تا عشق ما را برپا کند.

هوش مصنوعی: ما از زیبایی و اعتبار دور شده‌ایم. هر کسی که از این باغ بیرون برود، ما را به گردش و تحرک وا می‌دارد.

هوش مصنوعی: هیچ کس نیست که از اشتباهات مصون باشد، بیدل. کسانی که در دل خود درد و رنج دارند، ممکن است در لحظاتی از شدت احساسات خود، اشک بریزند و این نشان‌دهنده‌ی ضعف یا لغزش آنهاست.