هوش مصنوعی: دل‌ها همچون آینه‌هایی هستند که زیبایی مطلق را به خوبی منعکس می‌کنند و هر چه بیشتر به آن‌ها توجه شود، بیشتر حقیقت را درک می‌کنند.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چرا بعضی‌ها وجود چیزهای غیرواقعی را انکار می‌کنند، در حالی که این تصاویر زیبا مانند نقش و نگارهایی هستند که به آینه زیبایی و جلا می‌بخشند.

هوش مصنوعی: فاخته‌ها که در باغ‌ها و باغچه‌ها زندگی می‌کنند، مانند گردباد به هوا بلند می‌شوند، اما هرچند که به دور می‌روند، همچنان به همان محیط خود وابسته هستند و به آن برمی‌گردند.

هوش مصنوعی: در مدرسه ادب، اعداد نشان‌دهنده اسرار عشق هستند و گفتار و احساسات همچون قلم‌های بی‌شکست با هم در تعامل‌اند.

هوش مصنوعی: جز فریب و نیرنگ در خوی زاهدان این شهر چیزی نیست. همه افرادی که در اینجا هستند، به نوعی دارای باطن نادرست و فریبنده‌اند.

هوش مصنوعی: در بهشتی که از نعمت‌ها صحبت شده، آدم کجاست؟ بیشتر ساکنان آنجا نادان هستند.

هوش مصنوعی: این افراد بی‌ارزش در هر علم و فن، خود را به روش‌های قدیمی و عبارات گذشته وابسته کرده‌اند.

هوش مصنوعی: شرم و حیا مانند آینه‌ای هستند که هدایت را نشان می‌دهند؛ در این دنیای تاریک و نابسامان، قایق‌ها به درستی راه نمی‌یابند.

هوش مصنوعی: بیدل، افرادی را توصیف می‌کند که مانند زیر خاکستر سوختگان، داغ و سوزان هستند و به‌گونه‌ای دچار عذاب و رنج می‌باشند. این افراد همچنان در حال قافلگی و معلق میان درد و امید به آرامش هستند.