هوش مصنوعی: افرادی که بی‌پرده و بی‌حجاب هستند، پارچه‌ای رنگارنگ می‌بافند و به زیبایی گل‌ها توجه ویژه‌ای دارند و به همین دلیل نقاب‌ها را پاره می‌کنند.

هوش مصنوعی: در مورد اسرار درونی ما به راحتی صحبت نکن؛ ما مانند جادوگران در کارگاه خود، زیبایی و شگفتی‌های زندگی را می‌آفرینیم.

هوش مصنوعی: از جراحت‌هایی که در زندگی به ما می‌رسد، نمی‌توان به راحتی احساس امنیت کرد. مثل اینکه کسی بخواهد از خطرات زندگی، با کمک یک جامه یا حفاظ که از حباب‌های شراب درست شده، خود را محافظت کند.

هوش مصنوعی: انسان در یک لحظه می‌تواند به حماقت کسی که در گوشه‌ای بی‌هدف و بی‌فکر به سر می‌کوبد، توجه کند. این کار مانند این است که عده‌ای از پشم در حال بافتن حباب هستند؛ کاری بی‌فایده و ناپایدار.

هوش مصنوعی: در این باغ که هوای آن گرم و مرطوب است، به کمک زیبایی‌های شبنم، آرامشی را در میان هزاران نگرانی می‌سازند.

هوش مصنوعی: هر طور که به زندگی نگاه کنی، چه به مرگ فکر کنی و چه به زندگی، در نهایت این ذات انسان‌هاست که زیبایی‌ها و خاطرات خوش را می‌سازند.

هوش مصنوعی: کس نیست که توانایی بحث و گفت‌وگو در مورد عمر گسسته و فرصتی که از دست رفته است را داشته باشد، در حالی که نفس آدمی در حال دویدن به سمت پاسخ‌هاست.

هوش مصنوعی: توانایی درک و شناخت از ظرافت نفس‌ها به ما نشان می‌دهد که در دنیای هستی چه داستان‌ها و واقعیت‌هایی در حال شکل‌گیری هستند.

هوش مصنوعی: وجود ما به خاطر تهمت وجود، در آتش التهاب و غم کباب می‌شود، در حالی که هیچ چیز برای خاموش کردن این آتش نداریم. در این شرایط، دیگران در خیال خود به ما بافته‌هایی می‌زنند.

هوش مصنوعی: از گفت‌وگوها به من نگاه کن که مانند غباری هستم. متن بیدل را بخوان که برای چشمان نازک‌خیال افسانه‌ها و خواب‌ها بافته می‌شوند.