هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که افرادی که به بحث و گفتگو می‌پردازند، مانند افرادی هستند که باوجود تلاش بسیار، به هدف واقعی خود نرسیده‌اند. آنها فقط در حال حرف زدن و مباحثه کردن هستند، بدون اینکه به عمق موضوع بپردازند یا به درک صحیحی از آن دست یابند.

هوش مصنوعی: به خودت دلخوش نباش که این افراد به ظاهری عادلانه رفتار می‌کنند؛ زیرا آنها با بازی کردن با افکار و احساسات، تو را فریب می‌دهند.

هوش مصنوعی: ثروتمندی که در مورد فقر صحبت می‌کند، اشتباه می‌کند؛ چرا که به موهای کاسه‌ چینی، نمد نمی‌بافند.

هوش مصنوعی: در این روزها از فراهم کردن وسیله‌ای برای دفاع بپرهیز، چون زمانه خوب و بد ندارد و شبیه یک شمشیرزن است که نمی‌توان به او اعتماد کرد.

هوش مصنوعی: در مجلسی که افراد با ثروت و مقام بالا همچون زینت‌های باارزش دیده می‌شوند، کلام و بیان ادب و نزاکت چه ارزشی دارد؟

هوش مصنوعی: اگر هدف از سخن‌گفتن حفظ آبرو باشد، باید مراقب باشید چون افراد بی‌فرهنگ و نادان ممکن است آسیب برسانند.

هوش مصنوعی: در بهشت، معانی و مفاهیم را برای آن‌ها فاش نکن، زیرا این افراد در حقیقت در جهنم گرفتارند و فقط به خاطر حجاب‌های ظاهری خود، به مکان‌های بهتر راه یافته‌اند.

هوش مصنوعی: به علم بی‌اساس، مانند مرکب است، در حالی که فطرت، با کشف و درک عمیق، در محیط‌های شناختی و آگاهی، به حقیقت دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که از شرایط و اوضاع آنها چیزی به دست نمی‌آید، حتی یک نکته کوچک نیز که نشان‌دهنده‌ی ثبات یا نظم باشد وجود ندارد، و تمام آنها در هم و پیچیده‌اند، به گونه‌ای که به سادگی نمی‌توان آنها را تفسیر کرد.

هوش مصنوعی: همه چیز بیهوده و بدون فایده به نظر می‌رسد، اما نکته ظریف این است که باید به انصاف نگاه کنیم و در دل طمع، ریشخند را ببینیم.

هوش مصنوعی: این معنا را می‌توان این‌گونه بیان کرد: از این افراد بی‌خبر و نادان پرهیز کن که مانند گرداب، انسان را در خود محو کرده و به عمق می‌کشند.

هوش مصنوعی: در این دیار، که افراد نابینا بسیاری وجود دارند و بهشت خود را درک نمی‌کنند، به راحتی نمی‌توان زیبایی‌ها را با زحمت به دست آورد.