پیام این شعر پرهیز از ناامیدی است. و بهره وری از مواهب خلقت

غنچه‌ی واشده مشکل که دلی نگشاید

بستگی چون رود از قفل، کلید است اینجا

مرگ تسکین ندهد منتظر وصل تو را
پای تا سر ز کفن چشم سفید است اینجا
.
صبح پیری اثر قطع امید است اینجا
تار و پود کفنت موی سفید است اینجا