هوش مصنوعی: عاشقان اگر از تسبیح و زینت نویسند، درد و مشکل دل‌های درگیر را به تصویر می‌کشند.

هوش مصنوعی: معنای حقیقی که نیازی به تکرار ندارد، همچون شعله‌ای بر روی صفحه‌ای می‌درخشد و تنها یک بار نوشته می‌شود.

هوش مصنوعی: این شعر به درد و رنجی اشاره دارد که نویسندگان قدیمی و سنتی قادر به بیان آن نیستند، حتی اگر تلاش کنند تا با قلم خود آن را به تصویر بکشند. به نظر می‌رسد که عمق احساسات و تجربیات یک شخص فراتر از کلمات نوشته شده توسط دیگران است.

هوش مصنوعی: چشم‌های زیبا و معصوم، نامه‌ای را به من نوشته‌اند که در آن به زاری و گریه پرداخته‌اند، و این نامه در صد جا اثر قلم را نشان می‌دهد، زیرا من از حقیقت آن غفلت کرده‌ام.

هوش مصنوعی: پیام‌رسان چه می‌تواند به عاشقان بگوید، جز اینکه آینه‌ای بیاورید تا زیبا و تازه دیدار کنیم.

هوش مصنوعی: هر صد عمر جاودانه، می‌تواند کتابی از شگفتی‌ها را باز کند، چون قامت موزون تو الهام‌بخش نویسندگان است.

هوش مصنوعی: امید، پیامی است که از دل نگران و دل تنگ من به زلف معشوق منتقل می‌شود، انگار اگر به اندازه یک خط از گرهی در عشق بنویسم.

هوش مصنوعی: ضعیفان را هشدار می‌دهم که به خاطر ناتوانی خود ناامید نشوند، زیرا آن‌ها نمی‌توانند بر خاک رنج ببرند، مگر اینکه دو حرف الف را بنویسند.

هوش مصنوعی: بر صفحهٔ زندگی‌ام که بی‌سر و سامان است، هیچ چیز مشخصی نوشته نشده و نویسندگان زیادی هم در این مورد کاری انجام نداده‌اند.

هوش مصنوعی: اجازه بدهید تا اثر و نشان خط سرنوشت ما را بر دروازه‌های رازهای پنهان بنویسند.

هوش مصنوعی: تنها صدای ناله‌ها و گریه‌های افرادی که در قفس اسیرند، به گوش می‌رسد و هیچ نمادی از آزادی و آسمان وجود ندارد. کاش می‌توانستند از منقارشان بنویسند.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که نویسنده نگران عواقب و اعمال ناپسند خود است و احساس شرمساری می‌کند. او به وضوح نشان می‌دهد که قصدی برای ارتکاب اعمال بد ندارد و از این که قلم او به ثبت این اعمال بپردازد عمیقاً ناراحت است. در واقع، او می‌خواهد از قضاوت دیگران در مورد خود اجتناب کند و تمایل دارد تا پاکی و بی‌گناهی را حفظ کند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که پس از مرگ، بر سنگ قبرم چیزهایی نوشته می‌شود که نشان‌دهنده عذاب و رنج‌های ابدی من است و به نوعی حال خراب من را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: جز سجده، هیچ چیز دیگری بر روی ورق نمایان نیست. از این بیشتر، چه نیازی به نوشتن است، در حالی که خط جبهه چنین صاف و واضح است؟

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که در زندگی دچار سختی و مشکلات شوم، به خاطر لطف و رحمت تو، می‌خواهم در تاریکی و فقر و تنهایی باشم، حتی اگر یاد تو بر دیوارها نوشته شود.

هوش مصنوعی: در روز روشن، می‌توان از خط و نشان‌های بیدل فهمید، چرا که مانند شمعی است که در شب تاریک می‌درخشد.