هوش مصنوعی: فطرت انسان در نهایت به حقیقت و اصل خود برمی‌گردد، و این پیوند در نهایت به تلاش و کوشش او بستگی دارد. وقتی این تلاش به بهترین شکل انجام شود، انسان به درک عمیق‌تری از وجود خود دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: در این میخانه، نشئه و حال و هوای تحقیق و پژوهش وجود ندارد و کسی که از این شراب می‌نوشد، مست و سرمست شده و در حالتی مثل پیدا و ناپیدا است. او با چشم‌های خود، قدح شراب را به طرفش می‌فرستد و این حالت می‌تواند ناشی از درک عمیق یا گیجی و سردرگمی باشد.

هوش مصنوعی: مرا در خواب خود از شنیدن داستان تلخ بورپا منع نکن، چرا که این نیستان آتشینی دارد که با لطافت به نرمی می‌زند.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد روحانی هستند که هدایت آن‌ها خود به گمراهی می‌انجامد و غالباً مسیر عموم مردم را از نور شمع و مشعل، یعنی نماد روشنایی و راهنمایی، منحرف می‌کنند.

هوش مصنوعی: سرشت ظالم تنها برای ظلم و ستم پرورش یافته است و وقتی به دردی دچار شود، به تخریب و چیرگی بر دیگران می‌پردازد.

هوش مصنوعی: چاره‌ای برای ما بیچارگان نیست، چرا که قبل از آنکه به دردسر بیفتیم، در تلاشیم که خود را سرگرم و مشغول کنیم.

هوش مصنوعی: درد و دل خود را بیرون بریزید و از شر شرم و گناه خود را رها کنید. مانند نمکی که وقتی به جوش می‌آید، در جام می‌افتد.

هوش مصنوعی: به نتیجه کار فکر کن؛ تا زمانی که کسی را شاد کند، شمع در هر جمعی مانند آیینه‌ای درخشان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: بخاطر شدت حرص و طمعی که در مردم وجود دارد، نشانه‌های مشخصی از آن دیده می‌شود و مانند شخصی که می‌خواهد از سر نادانی توجه دیگران را جلب کند، به شیوه‌ای بی‌فکر عمل می‌کنند.

هوش مصنوعی: ترک دعوی کن به این معناست که از بحث و جدل خودداری کن، زیرا در دنیای پرتنش و مشکل فقر، نشان‌دهندهٔ ضعف و ناتوانی است. در این شرایط، قدرت خود را با بی‌نظمی و بی‌کفایتی بروز می‌دهد، مانند کسی که با پای لنگ و ناپایداری تلاش می‌کند حرکت کند.

هوش مصنوعی: دنیا و آرزوهای آن را باید با بی‌اعتنایی رد کرد؛ همت و اراده‌ات خیلی پایین است، به‌راستی که آیا به این قله می‌رسی؟